Nova Vulgata - Novum Testamentum - Ad Corinthios Epistula II Sancti Pauli Apostoli - 2

Ad Corinthios Epistula II Sancti Pauli Apostoli

2 ¹Statui autem hoc ipse apud me, ne iterum in tristitia venirem ad vos; ²si enim ego contristo vos, et quis est qui me laetificet, nisi qui contristatur ex me? 3Et hoc ipsum scripsi, ut non, cum venero, tristitiam habeam de quibus oportebat me gaudere, confidens in omnibus vobis, quia meum gaudium omnium vestrum est. 4Nam ex multa tribulatione et angustia cordis scripsi vobis per multas lacrimas, non ut contristemini, sed ut sciatis quam caritatem habeo abundantius in vos.
⁵Si quis autem contristavit, non me contristavit, sed ex parte, ut non onerem, omnes vos. ⁶Sufficit illi, qui eiusmodi est, obiurgatio haec, quae fit a pluribus, ⁷ita ut e contra magis donetis et consolemini, ne forte abundantiore tristitia absorbeatur, qui eiusmodi est. ⁸Propter quod obsecro vos, ut confirmetis in illum caritatem; 9ideo enim et scripsi, ut cognoscam probationem vestram, an in omnibus oboedientes sitis. ¹⁰Cui autem aliquid donatis, et ego; nam et ego, quod donavi, si quid donavi, propter vos in persona Christi, ¹¹ut non circumveniamur a Satana, non enim ignoramus cogitationes eius.
12Cum venissem autem Troadem ob evangelium Christi, et ostium mihi apertum esset in Domino, ¹³non habui requiem spiritui meo, eo quod non invenerim Titum fratrem meum, sed valefaciens eis profectus sum in Macedoniam. 14Deo autem gratias, qui semper triumphat nos in Christo et odorem notitiae suae manifestat per nos in omni loco. ¹⁵Quia Christi bonus odor sumus Deo in his, qui salvi fiunt, et in his, qui pereunt: 16aliis quidem odor ex morte in mortem, aliis autem odor ex vita in vitam. Et ad haec quis idoneus? 17Non enim sumus sicut plurimi adulterantes verbum Dei, sed sicut ex sinceritate, sed sicut ex Deo coram Deo in Christo loquimur.