Nova Vulgata - Novum Testamentum - Evangelium Secundum Matthaeum - 13

Evangelium Secundum Matthaeum

13 ¹In illo die exiens Iesus de domo sedebat secus mare; ²et congregatae sunt ad eum turbae multae, ita ut in naviculam ascendens sederet, et omnis turba stabat in litore.
³Et locutus est eis multa in parabolis dicens: “ Ecce exiit, qui seminat, seminare. ⁴Et dum seminat, quaedam ceciderunt secus viam, et venerunt volucres et comederunt ea. ⁵Alia autem ceciderunt in petrosa, ubi non habebant terram multam, et continuo exorta sunt, quia non habebant altitudinem terrae; ⁶sole autem orto, aestuaverunt et, quia non habebant radicem, aruerunt.  ⁷Alia autem ceciderunt in spinas, et creverunt spinae et suffocaverunt ea. ⁸Alia vero ceciderunt in terram bonam et dabant fructum: aliud centesimum, aliud sexagesimum, aliud tricesimum. 9Qui habet aures, audiat ”.
¹⁰Et accedentes discipuli dixerunt ei: “ Quare in parabolis loqueris eis? ”. ¹¹Qui respondens ait illis: “ Quia vobis datum est nosse mysteria regni caelorum, illis autem non est datum. ¹²Qui enim habet, dabitur ei, et abundabit; qui autem non habet, et quod habet, auferetur ab eo. ¹³Ideo in parabolis loquor eis, quia videntes non vident et audientes non audiunt neque intellegunt; ¹⁴et adimpletur eis prophetia Isaiae dicens:
"Auditu audietis et non intellegetis
et videntes videbitis et non videbitis.

¹⁵Incrassatum est enim cor populi huius,
et auribus graviter audierunt
et oculos suos clauserunt,
ne quando oculis videant
et auribus audiant
et corde intellegant et convertantur,
et sanem eos".
¹⁶Vestri autem beati oculi, quia vident, et aures vestrae, quia audiunt. 17Amen quippe dico vobis: Multi prophetae et iusti cupierunt videre, quae videtis, et non viderunt, et audire, quae auditis, et non audierunt!
¹⁸Vos ergo audite parabolam seminantis. ¹⁹Omnis, qui audit verbum regni et non intellegit, venit Malus et rapit, quod seminatum est in corde eius; hic est, qui secus viam seminatus est. ²⁰Qui autem supra petrosa seminatus est, hic est, qui verbum audit et continuo cum gaudio accipit illud, 21non habet autem in se radicem, sed est temporalis; facta autem tribulatione vel persecutione propter verbum, continuo scandalizatur. 22Qui autem est seminatus in spinis, hic est, qui verbum audit, et sollicitudo saeculi et fallacia divitiarum suffocat verbum, et sine fructu efficitur. ²³Qui vero in terra bona seminatus est, hic est, qui audit verbum et intellegit et fructum affert et facit aliud quidem centum, aliud autem sexaginta, porro aliud triginta ”.
²⁴Aliam parabolam proposuit illis dicens: “ Simile factum est regnum caelorum homini, qui seminavit bonum semen in agro suo. ²⁵Cum autem dormirent homines, venit inimicus eius et superseminavit zizania in medio tritici et abiit ²⁶Cum autem crevisset herba et fructum fecisset, tunc apparuerunt et zizania. ²⁷Accedentes autem servi patris familias dixerunt ei: "Domine, nonne bonum semen seminasti in agro tuo? Unde ergo habet zizania?". 28Et ait illis: "Inimicus homo hoc fecit". Servi autem dicunt ei: "Vis, imus et colligimus ea?". ²⁹Et ait: "Non; ne forte colligentes zizania eradicetis simul cum eis triticum, 30sinite utraque crescere usque ad messem. Et in tempore messis dicam messoribus: Colligite primum zizania et alligate ea in fasciculos ad comburendum ea, triticum autem congregate in horreum meum" ”.
³¹Aliam parabolam proposuit eis dicens: “ Simile est regnum caelorum grano sinapis, quod accipiens homo seminavit in agro suo. 32Quod minimum quidem est omnibus seminibus; cum autem creverit, maius est holeribus et fit arbor, ita ut volucres caeli veniant et habitent in ramis eius”.
³³Aliam parabolam locutus est eis: “ Simile est regnum caelorum fermento, quod acceptum mulier abscondit in farinae satis tribus, donec fermentatum est totum ”.
34Haec omnia locutus est Iesus in parabolis ad turbas et sine parabola nihil loquebatur eis, ³⁵ut adimpleretur, quod dictum erat per prophetam dicentem:
“ Aperiam in parabolis os meum,
eructabo abscondita a constitutione mundi ”.
³⁶Tunc dimissis turbis venit in domum, et accesserunt ad eum discipuli eius dicentes: “ Dissere nobis parabolam zizaniorum agri ”. ³⁷Qui respondens ait: “ Qui seminat bonum semen, est Filius hominis; 38ager autem est mundus; bonum vero semen, hi sunt filii regni; zizania autem filii sunt Mali; ³⁹inimicus autem, qui seminavit ea, est Diabolus; messis vero consummatio saeculi est, messores autem angeli sunt. ⁴⁰Sicut ergo colliguntur zizania et igni comburuntur, sic erit in consummatione saeculi: ⁴¹mittet Filius hominis angelos suos, et colligent de regno eius omnia scandala et eos, qui faciunt iniquitatem, ⁴²et mittent eos in caminum ignis; ibi erit fletus et stridor dentium. ⁴³Tunc iusti fulgebunt sicut sol in regno Patris eorum. Qui habet aures, audiat.
⁴⁴Simile est regnum caelorum thesauro abscondito in agro, quem qui invenit homo abscondit et prae gaudio illius vadit et vendit universa, quae habet, et emit agrum illum.
⁴⁵Iterum simile est regnum caelorum homini negotiatori quaerenti bonas margaritas. ⁴⁶Inventa autem una pretiosa margarita, abiit et vendidit omnia, quae habuit, et emit eam.
⁴⁷Iterum simile est regnum caelorum sagenae missae in mare et ex omni genere congreganti; 48quam, cum impleta esset, educentes secus litus et sedentes collegerunt bonos in vasa, malos autem foras miserunt. ⁴⁹Sic erit in consu mmatione saeculi: exibunt angeli et separabunt malos de medio iustorum ⁵⁰et mittent eos in caminum ignis; ibi erit fletus et stridor dentium.
⁵¹Intellexistis haec omnia? ”. Dicunt ei: “ Etiam ”. ⁵²Ait autem illis: “ Ideo omnis scriba doctus in regno caelorum similis est homini patri familias, qui profert de thesauro suo nova et  vetera ”.
⁵³Et factum est cum consummasset Iesus parabolas istas, transiit inde. 54Et veniens in patriam suam, docebat eos in synagoga eorum, ita ut mirarentur et dicerent: “ Unde huic sapientia haec et virtutes? ⁵⁵Nonne hic est fabri filius? Nonne mater eius dicitur Maria, et fratres eius Iacobus et Ioseph et Simon et Iudas? ⁵⁶Et sorores eius nonne omnes apud nos sunt? Unde ergo huic omnia ista? ”. 57Et scandalizabantur in eo. Iesus autem dixit eis: “ Non est propheta sine honore nisi in patria et in domo sua ”. ⁵⁸Et non fecit ibi virtutes multas propter incredulitatem illorum.