Nova Vulgata - Novum Testamentum - Evangelium Secundum Matthaeum - 12

Evangelium Secundum Matthaeum

12 1In illo tempore abiit Iesus sabbatis per sata; discipuli autem eius esurierunt et coeperunt vellere spicas et manducare. 2Pharisaei autem videntes dixerunt ei: “ Ecce discipuli tui faciunt, quod non licet facere sabbato ”. ³At ille dixit eis: “ Non legistis quid fecerit David, quando esuriit, et qui cum eo erant? ⁴Quomodo intravit in domum Dei et panes propositionis comedit, quod non licebat ei edere neque his, qui cum eo erant, nisi solis sacerdotibus? ⁵Aut non legistis in Lege quia sabbatis sacerdotes in templo sabbatum violant et sine crimine sunt? ⁶Dico autem vobis quia templo maior est hic. ⁷Si autem sciretis quid est: "Misericordiam volo et non sacrificium", numquam condemnassetis innocentes. 8Dominus est enim Filius hominis sabbati ”.
⁹Et cum inde transisset, venit in synagogam eorum; 10et ecce homo manum habens aridam. Et interrogabant eum dicentes: “ Licet sabbatis curare? ”, ut accusarent eum. ¹¹Ipse autem dixit illis: “ Quis erit ex vobis homo, qui habeat ovem unam et, si ceciderit haec sabbatis in foveam, nonne tenebit et levabit eam? 12Quanto igitur melior est homo ove! Itaque licet sabbatis bene facere ”. 13Tunc ait homini: “ Extende manum tuam ”. Et extendit, et restituta est sana sicut altera. ¹⁴Exeuntes autem pharisaei consilium faciebant adversus eum, quomodo eum perderent.
¹⁵Iesus autem sciens secessit inde. Et secuti sunt eum multi, et curavit eos omnes 16et comminatus est eis, ne manifestum eum facerent, ¹⁷ut adimpleretur, quod dictum est per Isaiam prophetam dicentem:
¹⁸“ Ecce puer meus, quem elegi,
dilectus meus, in quo bene placuit animae meae;
ponam Spiritum meum super eum,
et iudicium gentibus nuntiabit.

¹⁹Non contendet neque clamabit,
neque audiet aliquis in plateis vocem eius.
²⁰Arundinem quassatam non confringet
et linum fumigans non exstinguet,
donec eiciat ad victoriam iudicium;

²¹et in nomine eius gentes sperabunt ”.
22Tunc oblatus est ei daemonium habens, caecus et mutus, et curavit eum, ita ut mutus loqueretur et videret. ²³Et stupebant omnes turbae et dicebant: “ Numquid hic est filius David? ”. 24Pharisaei autem audientes dixerunt: “ Hic non eicit daemones nisi in Beelzebul, principe daemonum
25Sciens autem cogitationes eorum dixit eis: “ Omne regnum divisum contra se desolatur, et omnis civitas vel domus divisa contra se non stabit. ²⁶Et si Satanas Satanam eicit, adversus se divisus est; quomodo ergo stabit regnum eius? ²⁷Et si ego in Beelzebul eicio daemones, filii vestri in quo eiciunt? Ideo ipsi iudices erunt vestri. ²⁸Si autem in Spiritu Dei ego eicio daemones, igitur pervenit in vos regnum Dei. 29Aut quomodo potest quisquam intrare in domum fortis et vasa eius diripere, nisi prius alligaverit fortem? Et tunc domum illius diripiet. ³⁰Qui non est mecum, contra me est; et, qui non congregat mecum, spargit.
³¹Ideo dico vobis: Omne peccatum et blasphemia remittetur hominibus, Spiritus autem blasphemia non remittetur. ³²Et quicumque dixerit verbum contra Filium hominis, remittetur ei; qui autem dixerit contra Spiritum Sanctum, non remittetur ei neque in hoc saeculo neque in futuro.
³³Aut facite arborem bonam et fructum eius bonum, aut facite arborem malam et fructum eius malum: siquidem ex fructu arbor agnoscitur. ³⁴Progenies viperarum, quomodo potestis bona loqui, cum sitis mali? Ex abundantia enim cordis os loquitur. ³⁵Bonus homo de bono thesauro profert bona, et malus homo de malo thesauro profert mala.  36Dico autem vobis: Omne verbum otiosum, quod locuti fuerint homines, reddent rationem de eo in die iudicii: ³⁷ex verbis enim tuis iustificaberis, et ex verbis tuis condemnaberis ”.
³⁸Tunc responderunt ei quidam de scribis et pharisaeis dicentes: “ Magister, volumus a te signum videre ”. 39Qui respondens ait illis: “ Generatio mala et adultera signum requirit, et signum non dabitur ei nisi signum Ionae prophetae. ⁴⁰Sicut enim fuit Ionas in ventre ceti tribus diebus et tribus noctibus, sic erit Filius hominis in corde terrae tribus diebus et tribus noctibus. ⁴¹Viri Ninevitae surgent in iudicio cum generatione ista et condemnabunt eam, quia paenitentiam egerunt in praedicatione Ionae; et ecce plus quam Iona hic! ⁴²Regina austri surget in iudicio cum generatione ista et condemnabit eam, quia venit a finibus terrae audire sapientiam Salomonis; et ecce plus quam Salomon hic!
⁴³Cum autem immundus spiritus exierit ab homine, ambulat per loca arida quaerens requiem et non invenit. ⁴⁴Tunc dicit: "Revertar in domum meam unde exivi"; et veniens invenit vacantem, scopis mundatam et ornatam. 45Tunc vadit et assumit secum septem alios spiritus nequiores se, et intrantes habitant ibi; et fiunt novissima hominis illius peiora prioribus. Sic erit et generationi huic pessimae ”.
46Adhuc eo loquente ad turbas, ecce mater et fratres eius stabant foris quaerentes loqui ei. 47Dixit autem ei quidam: “ Ecce mater tua et fratres tui foris stant quaerentes loqui tecum ”. ⁴⁸At ille respondens dicenti sibi ait: “ Quae est mater mea, et qui sunt fratres mei? ”. 49Et extendens manum suam in discipulos suos dixit: “ Ecce mater mea et fratres mei. 50Quicumque enim fecerit voluntatem Patris mei, qui in caelis est, ipse meus frater et soror et mater est ”.