Nova Vulgata - Novum Testamentum - Evangelium Secundum Marcum - 4

Evangelium Secundum Marcum

4 1Et iterum coepit docere ad mare. Et congregatur ad eum turba plurima, ita ut in navem ascendens sederet in mari, et omnis turba circa mare super terram erant. ²Et docebat eos in parabolis multa et dicebat illis in doctrina sua: ³“ Audite. Ecce exiit seminans ad seminandum. 4Et factum est dum seminat, aliud cecidit circa viam, et venerunt volucres et comederunt illud. 5Aliud cecidit super petrosa, ubi non habebat terram multam, et statim exortum est, quoniam non habebat altitudinem terrae; ⁶et quando exortus est sol, exaestuavit et, eo quod non haberet radicem, exaruit. 7Et aliud cecidit in spinas, et ascenderunt spinae et suffocaverunt illud, et fructum non dedit. 8Et alia ceciderunt in terram bonam et dabant fructum: ascendebant et crescebant et afferebant unum triginta et unum sexaginta et unum centum ”. ⁹Et dicebat: “ Qui habet aures audiendi, audiat ”.
10Et cum esset singularis, interrogaverunt eum hi, qui circa eum erant cum Duodecim, parabolas. 11Et dicebat eis: “ Vobis datum est mysterium regni Dei; illis autem, qui foris sunt, in parabolis omnia fiunt,
12ut videntes videant et non videant,
et audientes audiant et non intellegant,
ne quando convertantur,
et dimittatur eis ”.
¹³Et ait illis: “ Nescitis parabolam hanc, et quomodo omnes parabolas cognoscetis? ¹⁴Qui seminat, verbum seminat. 15Hi autem sunt, qui circa viam, ubi seminatur verbum: et cum audierint, confestim venit Satanas et aufert verbum, quod seminatum est in eos. 16Et hi sunt, qui super petrosa seminantur: qui cum audierint verbum, statim cum gaudio accipiunt illud 17et non habent radicem in se, sed temporales sunt; deinde orta tribulatione vel persecutione propter verbum, confestim scandalizantur. 18Et alii sunt, qui in spinis seminantur: hi sunt, qui verbum audierunt,
¹⁹et aerumnae saeculi et deceptio divitiarum et circa reliqua concupiscentiae introeuntes suffocant verbum, et sine fructu efficitur. ²⁰Et hi sunt, qui super terram bonam seminati sunt: qui audiunt verbum et suscipiunt et fructificant unum triginta et unum sexaginta et unum centum ”.
²¹Et dicebat illis: “ Numquid venit lucerna, ut sub modio ponatur aut sub lecto? Nonne ut super candelabrum ponatur? 22Non enim est aliquid absconditum, nisi ut manifestetur, nec factum est occultum, nisi ut in palam veniat. ²³Si quis habet aures audiendi, audiat ”.
²⁴Et dicebat illis: “ Videte quid audiatis. In qua mensura mensi fueritis, remetietur vobis et adicietur vobis. ²⁵Qui enim habet, dabitur illi; et, qui non habet, etiam quod habet, auferetur ab illo ”.
²⁶Et dicebat: “ Sic est regnum Dei, quemadmodum si homo iaciat sementem in terram ²⁷et dormiat et exsurgat nocte ac die, et semen germinet et increscat, dum nescit ille. 28Ultro terra fructificat primum herbam, deinde spicam, deinde plenum frumentum in spica. ²⁹Et cum se produxerit fructus, statim mittit falcem, quoniam adest messis ”.
30Et dicebat: “ Quomodo assimilabimus regnum Dei aut in qua parabola ponemus illud? ³¹Sicut granum sinapis, quod cum seminatum fuerit in terra, minus est omnibus seminibus, quae sunt in terra; ³²et cum seminatum fuerit, ascendit et fit maius omnibus holeribus et facit ramos magnos, ita ut possint sub umbra eius aves caeli habitare ”.
³³Et talibus multis parabolis loquebatur eis verbum, prout poterant audire; ³⁴sine parabola autem non loquebatur eis. Seorsum autem discipulis suis disserebat omnia.
³⁵Et ait illis illa die, cum sero esset factum: “ Transeamus contra ”. 36Et dimittentes turbam, assumunt eum, ut erat in navi; et aliae naves erant cum illo. 37Et exoritur procella magna venti, et fluctus se mittebant in navem, ita ut iam impleretur navis. ³⁸Et erat ipse in puppi supra cervical dormiens; et excitant eum et dicunt ei: “ Magister, non ad te pertinet quia perimus? ”. ³⁹³⁹ Et exsurgens comminatus est vento et dixit mari: “ Tace, obmutesce! ”. Et cessavit ventus, et facta est tranquillitas magna. ⁴⁰Et ait illis: “ Quid timidi estis? Necdum habetis fidem? ”. ⁴¹Et timuerunt magno timore et dicebant ad alterutrum: “ Quis putas est iste, quia et ventus et mare oboediunt ei? ”.