Nova Vulgata - Novum Testamentum - Ad Romanos Epistula Sancti Pauli Apostoli - 11

Ad Romanos Epistula Sancti Pauli Apostoli

11 ¹Dico ergo: Numquid repulit Deus populum suum? Absit! Nam et ego Israelita sum, ex semine Abraham, tribu Beniamin. ²Non reppulit Deus plebem suam, quam praescivit. An nescitis in Elia quid dicit Scriptura? Quemadmodum interpellat Deum adversus Israel: ³“ Domine, prophetas tuos occiderunt, altaria tua suffoderunt, et ego relictus sum solus, et quaerunt animam meam ”.
⁴Sed quid dicit illi responsum divinum?
“ Reliqui mihi septem milia virorum, qui non curvaverunt genu Baal ”.
⁵Sic ergo et in hoc tempore reliquiae secundum electionem gratiae factae sunt. 6Si autem gratia, iam non ex operibus, alioquin gratia iam non est gratia.
7Quid ergo? Quod quaerit Israel, hoc non est consecutus, electio autem consecuta est; ceteri vero excaecati sunt, 8sicut scriptum est:
“ Dedit illis Deus spiritum soporis,
oculos, ut non videant,
et aures, ut non audiant,
usque in hodiernum diem ”.
⁹Et David dicit:
“ Fiat mensa eorum in laqueum et in captionem
et in scandalum et in retributionem illis.
¹⁰Obscurentur oculi eorum, ne videant,
et dorsum illorum semper incurva! ”.
11Dico ergo: Numquid sic offenderunt, ut caderent? Absit! Sed illorum casu salus gentibus, ut illi ad aemulationem adducantur. 12Quod si casus illorum divitiae sunt mundi et deminutio eorum divitiae gentium, quanto magis plenitudo eorum!
13Vobis autem dico gentibus: Quantum quidem ego sum gentium apostolus, ministerium meum honorifico, ¹⁴si quo modo ad aemulandum provocem carnem meam et salvos faciam aliquos ex illis. ¹⁵Si enim amissio eorum reconciliatio est mundi, quae assumptio nisi vita ex mortuis? 16Quod si primitiae sanctae sunt, et massa; et si radix sancta, et rami. 17Quod si aliqui ex ramis fracti sunt, tu autem, cum oleaster esses, insertus es in illis et consocius radicis pinguedinis olivae factus es, ¹⁸noli gloriari adversus ramos; quod si gloriaris, non tu radicem portas, sed radix te.
¹⁹Dices ergo: “ Fracti sunt rami, ut ego inserar ”. 20Bene; incredulitate fracti sunt, tu autem fide stas. Noli altum sapere, sed time: ²¹si enim Deus naturalibus ramis non pepercit, ne forte nec tibi parcat.
²²Vide ergo bonitatem et severitatem Dei: in eos quidem, qui ceciderunt, severitatem; in te autem bonitatem Dei, si permanseris in bonitate, alioquin et tu excideris. ²³Sed et illi, si non permanserint in incredulitate, inserentur; potens est enim Deus iterum inserere illos! 24Nam si tu ex naturali excisus es oleastro et contra naturam insertus es in bonam olivam, quanto magis hi, qui secundum naturam sunt, inserentur suae olivae. ²⁵Nolo enim vos ignorare, fratres, mysterium hoc, ut non sitis vobis ipsis sapientes, quia caecitas ex parte contigit in Israel, donec plenitudo gentium intraret, 26et sic omnis Israel salvus fiet, sicut scriptum est:
“ Veniet ex Sion, qui eripiat,
avertet impietates ab Iacob;
²⁷et hoc illis a me testamentum,
cum abstulero peccata eorum ”.
²⁸Secundum evangelium quidem inimici propter vos, secundum electionem autem carissimi propter patres; ²⁹sine paenitentia enim sunt dona et vocatio Dei! 30Sicut enim aliquando vos non credidistis Deo, nunc autem misericordiam consecuti estis propter illorum incredulitatem, 31ita et isti nunc non crediderunt propter vestram misericordiam, ut et ipsi nunc misericordiam consequantur. 32Conclusit enim Deus omnes in incredulitatem, ut omnium misereatur!
33O altitudo divitiarum et sapientiae et scientiae Dei! Quam incomprehensibilia sunt iudicia eius, et investigabiles viae eius!
³⁴Quis enim cognovit sensum Domini?
Aut quis consiliarius eius fuit?
³⁵Aut quis prior dedit illi,
et retribuetur ei?
36Quoniam ex ipso et per ipsum et in ipsum omnia. Ipsi gloria in saecula. Amen.