Nova Vulgata - Novum Testamentum - Ad Corinthios Epistula I Sancti Pauli Apostoli - 14

Ad Corinthios Epistula I Sancti Pauli Apostoli

14 ¹Sectamini caritatem, aemulamini spiritalia, magis autem, ut prophetetis. ²Qui enim loquitur lingua, non hominibus loquitur sed Deo; nemo enim audit, spiritu autem loquitur mysteria. 3Qui autem prophetat, hominibus loquitur aedificationem et exhortationem et consolationes. ⁴Qui loquitur lingua, semetipsum aedificat; qui autem prophetat, ecclesiam aedificat. 5Volo autem omnes vos loqui linguis, magis autem prophetare; maior autem est qui prophetat quam qui loquitur linguis, nisi forte interpretetur, ut ecclesia aedificationem accipiat.
6Nunc autem, fratres, si venero ad vos linguis loquens, quid vobis prodero, nisi vobis loquar aut in revelatione aut in scientia aut in prophetia aut in doctrina? 7Tamen, quae sine anima sunt vocem dantia, sive tibia sive cithara, nisi distinctionem sonituum dederint, quomodo scietur quod tibia canitur aut quod citharizatur? ⁸Etenim si incertam vocem det tuba, quis parabit se ad bellum? ⁹Ita et vos per linguam nisi manifestum sermonem dederitis, quomodo scietur id, quod dicitur? Eritis enim in aera loquentes. ¹⁰Tam multa, ut puta, genera linguarum sunt in mundo, et nihil sine voce est. 11Si ergo nesciero virtutem vocis, ero ei, qui loquitur, barbarus; et, qui loquitur, mihi barbarus.
¹²Sic et vos, quoniam aemulatores estis spirituum, ad aedificationem ecclesiae quaerite, ut abundetis. ¹³Et ideo, qui loquitur lingua, oret, ut interpretetur. ¹⁴Nam si orem lingua, spiritus meus orat, mens autem mea sine fructu est. ¹⁵Quid ergo est? Orabo spiritu, orabo et mente; psallam spiritu, psallam et mente. 16Ceterum si benedixeris in spiritu, qui supplet locum idiotae, quomodo dicet “ Amen! ” super tuam benedictionem, quoniam quid dicas nescit? ¹⁷Nam tu quidem bene gratias agis, sed alter non aedificatur. 18Gratias ago Deo quod omnium vestrum magis linguis loquor; ¹⁹sed in ecclesia volo quinque verba sensu meo loqui, ut et alios instruam, quam decem milia verborum in lingua.
²⁰Fratres, nolite pueri effici sensibus, sed malitia parvuli estote, sensibus autem perfecti estote.
21In lege scriptum est:
“In aliis linguis et in labiis aliorum
loquar populo huic,
et nec sic exaudient me”,
dicit Dominus.  ²²Itaque linguae in signum sunt non fidelibus sed infidelibus, prophetia autem non infidelibus sed fidelibus. ²³Si ergo conveniat universa ecclesia in unum, et omnes linguis loquantur, intrent autem idiotae aut infideles, nonne dicent quod insanitis? ²⁴Si autem omnes prophetent, intret autem quis infidelis vel idiota, convincitur ab omnibus, diiudicatur ab omnibus, 25occulta cordis eius manifesta fiunt, et ita cadens in faciem adorabit Deum pronuntians: “ Vere Deus in vobis est! ”.
26Quid ergo est, fratres? Cum convenitis, unusquisque psalmum habet, doctrinam habet, apocalypsim habet, linguam habet, interpretationem habet: omnia ad aedificationem fiant. ²⁷Sive lingua quis loquitur, secundum duos aut ut multum tres, et per partes, et unus interpretetur; ²⁸si autem non fuerit interpres, taceat in ecclesia, sibi autem loquatur et Deo. ²⁹Prophetae duo aut tres dicant, et ceteri diiudicent; ³⁰quod si alii revelatum fuerit sedenti, prior taceat. ³¹Potestis enim omnes per singulos prophetare, ut omnes discant et omnes exhortentur, ³²et spiritus prophetarum prophetis subiecti sunt; ³³non enim est dissensionis Deus sed pacis.
     Sicut in omnibus ecclesiis sanctorum,  34mulieres in ecclesiis taceant, non enim permittitur eis loqui; sed subditae sint, sicut et Lex dicit. ³⁵Si quid autem volunt discere, domi viros suos interrogent; turpe est enim mulieri loqui in ecclesia.
³⁶An a vobis verbum Dei processit aut in vos solos pervenit? 37Si quis videtur propheta esse aut spiritalis, cognoscat, quae scribo vobis, quia Domini est mandatum. ³⁸Si quis autem ignorat, ignorabitur. 39Itaque, fratres mei, aemulamini prophetare et loqui linguis nolite prohibere; ⁴⁰omnia autem honeste et secundum ordinem fiant.