Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Proverbiorum - 8

Proverbiorum

8
¹Numquid non sapientia clamitat,

et prudentia dat vocem suam?
²In summis verticibus

supra viam in mediis semitis stans,
³iuxta portas ad introitum civitatis,

in ipsis foribus conclamat:
⁴«O viri, ad vos clamito,

et vox mea ad filios hominum.
⁵Intellegite, parvuli, astutiam;

et insipientes, animadvertite.
⁶Audite, quoniam de rebus magnis locutura sum,

et aperientur labia mea, ut recta praedicent.
⁷Veritatem meditabitur guttur meum,

et labia mea detestabuntur impium.
⁸Iusti sunt omnes sermones oris mei,

non est in eis pravum quid neque perversum;
⁹omnes recti sunt intellegentibus

et aequi invenientibus scientiam.
¹⁰Accipitc disciplinam meam et non pecuniam,

doctrinam magis quam aurum electum.
¹¹Melior est enim sapientia gemmis,

et omne desiderabile ei non potest comparari».
¹²Ego sapientia habito cum prudentia

et artem excogitandi invenio.
¹³Timor Domini odisse malum;

arrogantiam et superbiam et viam pravam

et os bilingue detestor.
¹⁴Meum est consilium et prudentia,

mea est intellegentia, mea est fortitudo.
¹⁵Per me reges regnant,

et principes iusta decernunt;
¹⁶per me duces imperant,

et potentes decernunt iustitiam.
¹⁷Ego diligentes me diligo;

et, qui mane vigilant ad me, invenient me.
¹⁸Mecum sunt divitiae et gloria,

opes superbae et iustitia.
¹⁹Melior est enim fructus meus auro et obryzo,

et genimina mea argento electo.
²⁰In viis iustitiae ambulo,

in medio semitarum iudicii,
²¹ut ditem diligentes me

et thesauros eorum repleam.
22Dominus possedit me in initio viarum suarum,

antequam quidquam faceret a principio;
²³ab aeterno ordinata sum

et ex antiquis, antequam terra fieret.
²⁴Nondum erant abyssi, et ego iam concepta eram,

necdum fontes graves aquis,
²⁵priusquam montes demergerentur,

ante colles ego parturiebar.
²⁶Adhuc terram non fecerat et campos

et initium glebae orbis terrae.
²⁷Quando praeparabat caelos, aderam,

quando certa lege et gyro vallabat abyssos,
²⁸quando nubes firmabat sursum,

et praevaluerunt fontes abyssi,
²⁹quando circumdabat mari terminum suum

et aquis, ne transirent fines suos,

quando iecit fundamenta terrae,
³⁰cum eo eram ut artifex:

delectatio eius per singulos dies,

ludens coram eo omni tempore,
³¹ludens in orbe terrarum,

et deliciae meae esse cum filiis hominum.
³²Nunc ergo, filii, audite me:

beati, qui custodiunt vias meas;
³³audite disciplinam et estote sapientes

et nolite abicere eam.
³⁴Beatus homo, qui audit me

et qui vigilat ad fores meas cotidie

et observat ad postes ostii mei.
³⁵Qui me invenerit, inveniet vitam

et hauriet delicias a Domino.
³⁶Qui autem in me peccaverit, laedet animam suam:

omnes, qui me oderunt, diligunt mortem.