Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Proverbiorum - 24

Proverbiorum

24
¹Ne aemuleris viros malos

nec desideres esse cum eis,
²quia rapinas meditatur mens eorum,

et perniciem labia eorum loquuntur.
³Sapientia aedificabitur domus,

et prudentia roborabitur.
⁴In doctrina replebuntur cellaria,

universa substantia pretiosa et pulcherrima.
⁵Vir sapiens fortis est,

et vir doctus firmat robur.
⁶Quia cum dispositione parabis tibi bellum,

et erit salus, ubi multa consilia sunt.
⁷Excelsa stulto sapientia,

in porta non aperiet os suum.
⁸Qui cogitat mala facere,

vir perniciosus vocabitur.
⁹Cogitatio stulti peccatum est,

et abominatio hominum detractor.
¹⁰Si fueris lassus in die angustiae,

coartabitur fortitudo tua.
¹¹Erue eos, qui ducuntur ad mortem;

et, qui trahuntur ad interitum, retine.
¹²Si dixeris: «Nesciebamus hoc»;

nonne qui ponderator est cordis, ipse intellegit,

et servatorem animae tuae nihil fallit

reddetque homini iuxta opera sua?
¹³Comede, fili mi, mel, quia bonum est

et favum dulcissimum gutturi tuo.
¹⁴Sic, scito, est sapientia animae tuae;

quam cum inveneris, erit tibi posteritas,

et spes tua non peribit.
¹⁵Ne insidieris, o nequam, domui iusti

neque vastes requiem eius.
¹⁶Septies enim cadet iustus et resurget;

impii autem corruent in malum.
¹⁷Cum ceciderit inimicus tuus, ne gaudeas,

et in ruina eius ne exsultet cor tuum,
¹⁸ne forte videat Dominus, et displiceat ei

et auferat ab eo iram suam.
¹⁹Ne succendas ira in pessimos,

nec aemuleris impios,
²⁰quoniam non erit posteritas maligno,

et lucerna impiorum exstinguetur.
²¹Time Dominum, fili mi, et regem,
et cum nova sectantibus non commiscearis,
²²quoniam repente consurget perditio eorum,

et ruinam utriusque quis novit?
²³Haec quoque sapientibus:

Dignoscere personam in iudicio non est bonum.
²⁴Qui dicit impio: «Iustus es»,

maledicent ei populi
et detestabuntur eum tribus.
²⁵Qui vero arguunt eum, laudabuntur,

et super ipsos veniet benedictio boni.
²⁶Labia deosculatur,

qui recta verba respondet.
²⁷Praepara foris opus tuum

et diligenter exerce illud in agro tuo,

ut postea aedifices domum tuam.
²⁸Ne sis testis frustra contra proximum tuum

nec decipias quemquam labiis tuis.
²⁹Ne dicas: «Quomodo fecit mihi, sic faciam ei,

reddam viro secundum opus suum».
³⁰Per agrum hominis pigri transivi

et per vineam viri sensu carentis:
³¹et ecce totum repleverant urticae,

et operuerant superficiem eius spinae,

et maceria lapidum destructa erat;
³²quod cum vidissem, posui in corde meo,

vidi, didici disciplinam:
³³«Parum dormies, modicum dormitabis,

pauxillum manus conseres, ut quiescas,
³⁴et veniet tibi quasi cursor egestas

et mendicitas quasi vir armatus».