Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Danielis - 3

Danielis

3 ¹Nabuchodonosor rex fecit statuam auream altitudine cubitorum sexaginta, latitudine cubitorum sex; et statuit eam in campo Dura in provincia Babylonis. ²Itaque Nabuchodonosor rex misit ad congregandos satrapas, magistratus et iudices, duces et tyrannos et praefectos omnesque principes provinciarum, ut convenirent ad dedicationem statuae, quam erexerat Nabuchodonosor rex. ³Tunc congregati sunt satrapae, magistratus et iudices, duces et tyranni et optimates, qui erant in potestatibus constituti, et universi principes provinciarum ad dedicationem statuae, quam erexerat Nabuchodonosor rex. Stabant autem in conspectu statuae, quam posuerat Nabuchodonosor, ⁴et praeco clamabat valenter: «Vobis dicitur, populi, tribus et linguae: ⁵in hora, qua audieritis sonitum tubae et fistulae et citharae, sambucae et psalterii et symphoniae et universi generis musicorum, cadentes adorate statuam auream, quam constituit Nabuchodonosor rex. ⁶Si quis autem non prostratus adoraverit, eadem hora mittetur in fornacem ignis ardentis». ⁷Post haec igitur, statim ut audierunt omnes populi sonitum tubae, fistulae et citharae, sambucae et psalterii et symphoniae et omnis generis musicorum, cadentes omnes populi tribus et linguae adoraverunt statuam auream, quam constituerat Nabuchodonosor rex.

⁸Statimque et in ipso tempore accedentes viri Chaldaei accusaverunt Iudaeos ⁹dixeruntque Nabuchodonosor regi: «Rex, in aeternum vive! ¹⁰Tu, rex, posuisti decretum, ut omnis homo, qui audierit sonitum tubae, fistulae et citharae, sambucae et psalterii et symphoniae et universi generis musicorum, prosternat se et adoret statuam auream; ¹¹si quis autem non procidens adoraverit, mittetur in fornacem ignis ardentis. ¹²Sunt ergo viri Iudaei, quos constituisti super opera provinciae Babylonis, Sedrac, Misac et Abdenago; viri isti te, rex, non honorant: deos tuos non colunt et statuam auream, quam erexisti, non adorant».

¹³Tunc Nabuchodonosor in furore et in ira praecepit, ut adducerentur Sedrac, Misac et Abdenago; tunc viri illi adducti sunt in conspectu regis. ¹⁴Pronuntiansque Nabuchodonosor rex ait eis: «Verene, Sedrac, Misac et Abdenago, deos meos non colitis et statuam auream, quam constitui, non adoratis? ¹⁵Numquid estis nunc parati, quacumque hora audieritis sonitum tubae, fistulae, citharae, sambucae, psalterii et symphoniae omnisque generis musicorum, prosternere vos et adorare statuam, quam feci? Quod si non adoraveritis, eadem hora mittemini in fornacem ignis ardentis; et quis est deus, qui eripiat vos de manu mea?».
¹⁶Respondentes Sedrac, Misac et Abdenago dixerunt regi Nabuchodonosor: «Non oportet nos de hac re respondere tibi: ¹⁷Si enim Deus noster, quem colimus, potest eripere nos de camino ignis ardentis, et de manu tua, rex, liberabit. ¹⁸Quod si noluerit, notum sit tibi, rex, quia deos tuos non colimus et statuam auream, quam erexisti, non adoramus».
¹⁹Tunc Nabuchodonosor repletus est furore, et aspectus faciei illius immutatus est super Sedrac, Misac et Abdenago; et respondens praecepit, ut succenderetur fornax septuplum quam succendi consueverat; ²⁰et viris fortissimis de exercitu suo iussit, ut ligarent Sedrac, Misac et Abdenago et mitterent eos in fornacem ignis ardentis; ²¹et confestim viri illi vincti, cum bracis suis et tiaris et calceamentis et vestibus missi sunt in medium fornacis ignis ardentis; ²²itaque, quia iussio regis urgebat, et fornax succensa erat nimis, viros illos, qui miserant Sedrac, Misac et Abdenago, interfecit flamma ignis. ²³Viri autem tres, Sedrac, Misac et Abdenago, ceciderunt in medio camino ignis ardentis colligati.


(Quae sequuntur in Hebraeis voluminibus non repperi).

²⁴
Et ambulabant in medio flammae laudantes Deum et benedicentes Domino. ²⁵Stans autem Azarias oravit sic aperiensque os suum in
medio ignis ait:
²⁶«Benedictus es, Domine, Deus patrum nostrorum,
et laudabilis et gloriosum nomen tuum in saecula,
²⁷quia iustus es in omnibus, quae fecisti nobis,
et universa opera tua vera, et viae tuae rectae,
et omnia iudicia tua veritas.
²⁸Iudicia enim vera fecisti
iuxta omnia, quae induxisti super nos
et super civitatem sanctam patrum nostrorum Ierusalem,
quia in veritate et in iudicio induxisti omnia haec
propter peccata nostra.
²⁹Peccavimus enim et inique egimus recedentes a te
et deliquimus in omnibus;
³⁰et praecepta tua non audivimus
nec observavimus
nec fecimus, sicut praeceperas nobis,
ut bene nobis esset.
³¹Omnia ergo, quae induxisti super nos,
et universa, quae fecisti nobis,
vero iudicio fecisti;
³²et tradidisti nos in manibus inimicorum nostrorum
iniquorum et pessimorum praevaricatorumque
et regi iniusto et pessimo ultra omnem terram.
³³Et nunc non possumus aperire os;
confusio et opprobrium facta sunt
servis tuis et his, qui colunt te.
³⁴Ne, quaesumus, tradas nos in perpetuum
propter nomen tuum
et ne dissipes testamentum tuum
³⁵neque auferas misericordiam tuam a nobis
propter Abraham dilectum tuum
et Isaac servum tuum
et Israel sanctum tuum,
³⁶quibus dixisti
quod multiplicares semen eorum sicut stellas caeli
et sicut arenam, quae est in litore maris;
³⁷quia, Domine,
imminuti sumus plus quam omnes gentes
sumusque humiles in universa terra
hodie propter peccata nostra;
³⁸et non est in tempore hoc
princeps et propheta et dux
neque holocaustum neque sacrificium
neque oblatio neque incensum
neque locus primitiarum coram te,
ut possimus invenire misericordiam;
³⁹sed in anima contrita et spiritu humilitatis suscipiamur
sicut in holocausto arietum et taurorum
⁴⁰et sicut in milibus agnorum pinguium;
sic fiat sacrificium nostrum in conspectu tuo hodie,
et perfice subsequentes te,
quoniam non est confusio confidentibus in te.
⁴¹Et nunc sequimur te in toto corde
et timemus te et quaerimus faciem tuam;
⁴²ne confundas nos,
sed fac nobiscum iuxta mansuetudinem tuam
et secundum multitudinem misericordiae tuae
⁴³et erue nos in mirabilibus tuis
et da gloriam nomini tuo, Domine.
⁴⁴Et confundantur omnes, qui ostendunt servis tuis mala;
confundantur absque ulla potentia,
et robur eorum conteratur.
⁴⁵Sciant quia tu es Dominus,
Deus solus et gloriosus super orbem terrarum».
⁴⁶Et non cessabant, qui immiserant eos, ministri regis succendere fornacem naphta et stuppa et pice et malleolis, ⁴⁷et effundebatur flamma super fornacem cubitis quadraginta novem ⁴⁸et erupit et incendit, quos repperit iuxta fornacem de Chaldaeis. ⁴⁹Angelus autem Domini descendit cum Azaria et sociis eius in fornacem et excussit flammam ignis de fornace ⁵⁰et fecit medium fornacis quasi ventum roris flantem; et non tetigit eos omnino ignis neque contristavit nec quidquam molestiae intulit.
⁵¹Tunc hi tres, quasi ex uno ore, laudabant et glorificabant et benedicebant Deo in fornace dicentes:
⁵²«Benedictus es, Domine, Deus patrum nostrorum,
et laudabilis et superexaltatus in saecula;
et benedictum nomen gloriae tuae sanctum
et superlaudabile et superexaltatum in saecula.
⁵³Benedictus es in templo sanctae gloriae tuae
et superlaudabilis et supergloriosus in saecula.
⁵⁴Benedictus es in throno regni tui
et superlaudabilis et superexaltatus in saecula.
⁵⁵Benedictus es, qui intueris abyssos sedens super cherubim,
et laudabilis et superexaltatus in saecula.
⁵⁶Benedictus es in firmamento caeli
et laudabilis et gloriosus in saecula.
⁵⁷Benedicite, omnia opera Domini, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁵⁸Benedicite, caeli, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁵⁹Benedicite, angeli Domini, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁶⁰Benedicite, aquae omnes, quae super caelos sunt, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁶¹Benedicat omnis virtus Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁶²Benedicite, sol et luna, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁶³Benedicite, stellae caeli, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁶⁴Benedicite, omnis imber et ros, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁶⁵Benedicite, omnes venti, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁶⁶Benedicite, ignis et aestus, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁶⁷Benedicite, frigus et aestus, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁶⁸Benedicite, rores et pruina, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁶⁹Benedicite, gelu et frigus, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁷⁰Benedicite, glacies et nives, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁷¹Benedicite, noctes et dies, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁷²Benedicite, lux et tenebrae, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁷³Benedicite, fulgura et nubes, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁷⁴Benedicat terra Dominum,
laudet et superexaltet eum in saecula.
⁷⁵Benedicite, montes et colles, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁷⁶Benedicite, universa germinantia in terra, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁷⁷Benedicite, maria et flumina, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁷⁸Benedicite, fontes, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁷⁹Benedicite, cete et omnia quae moventur in aquis, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁸⁰Benedicite, omnes volucres caeli, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁸¹Benedicite, omnes bestiae et pecora, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁸²Benedicite, filii hominum, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁸³Benedic, Israel, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁸⁴Benedicite, sacerdotes Domini, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁸⁵Benedicite, servi Domini, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁸⁶Benedicite, spiritus et animae iustorum, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁸⁷Benedicite, sancti et humiles corde, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula.
⁸⁸Benedicite, Anania, Azaria, Misael, Domino,
laudate et superexaltate eum in saecula;
quia eruit nos de inferno et salvos fecit de manu mortis
et liberavit nos de medio fornacis ardentis flammae
et de medio ignis eruit nos.
⁸⁹Confitemini Domino, quoniam bonus,
quoniam in saeculum misericordia eius.
⁹⁰Benedicite, omnes, qui timetis Dominum, Deo deorum;
laudate et confitemini ei, quia in saecula misericordia eius».

(Hucusque non habetur in Hebraeo et, quae posuimus, de Theodotionis editione translata sunt).


^91
(24) Tunc Nabuchodonosor rex obstupuit et surrexit propere; respondens ait optimatibus suis: «Nonne tres viros misimus in medium ignis compeditos?». Qui respondentes dixerunt regi: «Vere, rex». ⁹²⁽²⁵⁾ Respondit et ait: «Ecce ego video viros quattuor solutos et ambulantes in medio ignis, et nihil corruptionis in eis est, et species quarti similis filio deorum». ⁹³⁽²⁶⁾ Tunc accessit Nabuchodonosor ad ostium fornacis ignis ardentis et ait: «Sedrac, Misac et Abdenago, servi Dei excelsi, egredimini et venite». Statimque egressi sunt Sedrac, Misac et Abdenago de medio ignis. ⁹⁴⁽²⁷⁾ Et congregati satrapae, magistratus et iudices et potentes regis contemplabantur viros illos, quoniam nihil potestatis habuisset ignis in corporibus eorum, et capillus capitis eorum non esset adustus, et sarabara eorum non fuissent immutata, et odor ignis non transisset per eos. ⁹⁵⁽²⁸⁾ Et erumpens Nabuchodonosor ait: «Benedictus Deus eorum, Sedrac, Misac et Abdenago, qui misit angelum suum et eruit servos suos, qui crediderunt in eo, et verbum regis immutaverunt et tradiderunt corpora sua, ne servirent et ne adorarent omnem deum, excepto Deo suo. ⁹⁶⁽²⁹⁾ A me ergo positum est decretum, ut omnis populus, tribus et lingua quaecumque locuta fuerit blasphemiam contra Deum Sedrac, Misac et Abdenago, in frusta concidatur, et domus eius in sterquilinium fiat, eo quod non est Deus alius, qui possit ita salvare». ^97 (30) Tunc rex promovit Sedrac, Misac et Abdenago in provincia Babylonis.

⁹⁸⁽³¹⁾ Nabuchodonosor rex omnibus populis, gentibus et linguis, quae habitant in universa terra: «Pax vobis multiplicetur. ⁹⁹⁽³²⁾ Signa et mirabilia, quae fecit apud me Deus excelsus, placuit mihi praedicare:
^100(33) Signa eius quam magna sunt,

et mirabilia eius quam fortia!

Et regnum eius regnum sempiternum,

et potestas eius in generationem et generationem».