Nova Vulgata - Novum Testamentum - Evangelium Secundum Ioannem - 12

Evangelium Secundum Ioannem

12 1Iesus ergo ante sex dies Paschae venit Bethaniam, ubi erat Lazarus, quem suscitavit a mortuis Iesus. 2Fecerunt ergo ei cenam ibi, et Martha ministrabat, Lazarus vero unus erat ex discumbentibus cum eo. 3Maria ergo accepit libram unguenti nardi puri, pretiosi et unxit pedes Iesu et extersit capillis suis pedes eius; domus autem impleta est ex odore unguenti. 4Dicit autem Iudas Iscariotes, unus ex discipulis eius, qui erat eum traditurus: ⁵“ Quare hoc unguentum non veniit trecentis denariis et datum est egenis? ”. ⁶Dixit autem hoc, non quia de egenis pertinebat ad eum, sed quia fur erat et, loculos habens, ea, quae mittebantur, portabat. ⁷Dixit ergo Iesus: “ Sine illam, ut in diem sepulturae meae servet illud. ⁸Pauperes enim semper habetis vobiscum, me autem non semper habetis ”.
9Cognovit ergo turba multa ex Iudaeis quia illic est, et venerunt non propter Iesum tantum, sed ut et Lazarum viderent, quem suscitavit a mortuis. ¹⁰Cogitaverunt autem principes sacerdotum, ut et Lazarum interficerent, ¹¹quia multi propter illum abibant ex Iudaeis et credebant in Iesum.
12In crastinum turba multa, quae venerat ad diem festum, cum audissent quia venit Iesus Hierosolymam, 13acceperunt ramos palmarum et processerunt obviam ei et clamabant:
“ Hosanna!
Benedictus, qui venit in nomine Domini,
et rex Israel! ”.
14Invenit autem Iesus asellum et sedit super eum, sicut scriptum est:
¹⁵“ Noli timere, filia Sion.
Ecce rex tuus venit
sedens super pullum asinae ”.
¹⁶Haec non cognoverunt discipuli eius primum, sed quando glorificatus est Iesus, tunc recordati sunt quia haec erant scripta de eo, et haec fecerunt ei. ¹⁷Testimonium ergo perhibebat turba, quae erat cum eo, quando Lazarum vocavit de monumento et suscitavit eum a mortuis. ¹⁸Propterea et obviam venit ei turba, quia audierunt eum fecisse hoc signum. 19Pharisaei ergo dixerunt ad semetipsos: “ Videtis quia nihil proficitis? Ecce mundus post eum abiit! ”.
20Erant autem Graeci quidam ex his, qui ascenderant, ut adorarent in die festo; ²¹hi ergo accesserunt ad Philippum, qui erat a Bethsaida Galilaeae, et rogabant eum dicentes: “ Domine, volumus Iesum videre ”. 22Venit Philippus et dicit Andreae; venit Andreas et Philippus et dicunt Iesu. 23Iesus autem respondet eis dicens: “ Venit hora, ut glorificetur Filius hominis. ²⁴Amen, amen dico vobis: Nisi granum frumenti cadens in terram mortuum fuerit, ipsum solum manet; si autem mortuum fuerit, multum fructum affert. 25Qui amat animam suam, perdit eam; et, qui odit animam suam in hoc mundo, in vitam aeternam custodiet eam. 26Si quis mihi ministrat, me sequatur, et ubi sum ego, illic et minister meus erit; si quis mihi ministraverit, honorificabit eum Pater. ²⁷Nunc anima mea turbata est. Et quid dicam? Pater, salvifica me ex hora hac? Sed propterea veni in horam hanc. 28Pater, glorifica tuum nomen! ”. Venit ergo vox de caelo: “ Et glorificavi et iterum glorificabo ”.
²⁹Turba ergo, quae stabat et audierat, dicebat tonitruum factum esse; alii dicebant: “ Angelus ei locutus est ”. 30Respondit Iesus et dixit: “ Non propter me vox haec facta est sed propter vos. 31Nunc iudicium est huius mundi, nunc princeps huius mundi eicietur foras; 32et ego, si exaltatus fuero a terra, omnes traham ad meipsum ”. ³³Hoc autem dicebat significans, qua morte esset moriturus. 34Respondit ergo ei turba: “ Nos audivimus ex Lege, quia Christus manet in aeternum; et quomodo tu dicis: “Oportet exaltari Filium hominis”? Quis est iste Filius hominis? ”. 35Dixit ergo eis Iesus: “ Adhuc modicum tempus lumen in vobis est. Ambulate, dum lucem habetis, ut non tenebrae vos comprehendant; et, qui ambulat in tenebris, nescit quo vadat. 36Dum lucem habetis, credite in lucem, ut filii lucis fiatis ”. Haec locutus est Iesus et abiit et abscondit se ab eis.
³⁷Cum autem tanta signa fecisset coram eis, non credebant in eum, ³⁸ut sermo Isaiae prophetae impleretur, quem dixit:
“ Domine, quis credidit auditui nostro,
et brachium Domini cui revelatum est? ”.
³⁹Propterea non poterant credere, quia iterum dixit Isaias:
⁴⁰“ Excaecavit oculos eorum
et induravit eorum cor,
ut non videant oculis
et intellegant corde et convertantur,
et sanem eos ”.
41Haec dixit Isaias, quia vidit gloriam eius et locutus est de eo. ⁴²Verumtamen et ex principibus multi crediderunt in eum, sed propter pharisaeos non confitebantur, ut de synagoga non eicerentur; ⁴³dilexerunt enim gloriam hominum magis quam gloriam Dei.
⁴⁴Iesus autem clamavit et dixit: “ Qui credit in me, non credit in me sed in eum, qui misit me; ⁴⁵et, qui videt me, videt eum, qui misit me. ⁴⁶Ego lux in mundum veni, ut omnis, qui credit in me, in tenebris non maneat. ⁴⁷Et si quis audierit verba mea et non custodierit, ego non iudico eum; non enim veni, ut iudicem mundum, sed ut salvificem mundum. ⁴⁸Qui spernit me et non accipit verba mea, habet, qui iudicet eum: sermo, quem locutus sum, ille iudicabit eum in novissimo die, ⁴⁹quia ego ex meipso non sum locutus, sed, qui misit me, Pater, ipse mihi mandatum dedit quid dicam et quid loquar. ⁵⁰Et scio quia mandatum eius vita aeterna est. Quae ergo ego loquor, sicut dixit mihi Pater, sic loquor ”.