Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Confronta il testo attuale con

CEI2008

CEI 2008
CEI1974

CEI 1974
INTERCONFESSIONALE

Interconfessionale
EBRAICO

AT ebraico
GRECO_LXX

AT greco
GRECO_NT

NT greco

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Ezechielis - 21

Ezechielis

21 1Et factus est sermo Domini ad me dicens:
2«Fili hominis, pone faciem tuam contra meridiem et stilla ad austrum et propheta ad saltum agri Nageb.
3Et dices saltui Nageb: Audi verbum Domini. Haec dicit Dominus Deus: Ecce ego succendam in te ignem, et comburet in te omne lignum viride et omne lignum aridum; non exstinguetur flamma succensionis, et comburetur in ea omnis facies ab austro usque ad aquilonem.
4Et videbit universa caro quia ego Domínus succendi eam, nec exstinguetur».
5Et dixi: «Heu, Domine Deus! Ipsi dicunt de me: “Numquid non per parabolas loquitur iste?”».

6Et factus est sermo Domini ad me dicens:
7«Fili hominis, pone faciem tuam ad Ierusalem et stilla ad sanctuaria et propheta contra humum Israel.
8Et dices terrae Israel: Haec dicit Dominus Deus: Ecce ego ad te, et eiciam gladium meum de vagina sua et occidam in te iustum et impium.
9Pro eo autem quod occidi in te iustum et impium, idcirco egredietur gladius meus de vagina sua ad omnem carnem, ab austro ad aquilonem,
10ut sciat omnis caro quia ego Dominus eduxi gladium meum de vagina sua irrevocabilem.

11Et tu, fili hominis, ingemisce in contritione lumborum et in amaritudinibus ingemisce coram eis.
12Cumque dixerint ad te: “Quare tu gemis?”, dices: Pro auditu quia venit et tabescet omne cor, et dissolventur universae manus, et infirmabitur omnis spiritus, et per cuncta genua fluent aquae; ecce venit et fiet», ait Dominus Deus.

13Et factus est sermo Domini ad me dicens:
14«Fili hominis, propheta et
dices: Haec dicit Dominus Deus: Loquere:
Gladius, gladius exacutus est
et etiam limatus;

ut caedat victimas exacutus est,
ut splendeat limatus est.
15b Interrumpit contextum et sensus eius est occultus: «vel gaudebimus, o virga filii mei (cfr. 19,11.14). Contemnens est (scilicet glaudius) omne lignum!» (partic. fem. referendum est ad fem. ḥereb [glaudius], non ad masc. šēbet [virga])

16Et datus est ad levigandum,
ut teneatur manu.
Iste exacutus est gladius et iste limatus,
ut sit in manu interficientis.

Clama et ulula, fili hominis,
quia hic directus est in populum meum,
hic in cunctos duces Israel,
qui gladio traditi sunt cum populo meo.
17 Qui ... traditi sunt – Lege muggārē; TM «timores» (?)

Idcirco plaude super femur,
quia probatio est,
dicit Dominus Deus.
18b Sicut 15b textus obscurus; «et quid, si etiam, (o) virga, contemnens (fem. ergo “gladius”) non erit?»

19Tu ergo, fili hominis,
propheta et percute manu ad manum.
Et duplicetur gladius,
ac triplicetur gladius interfectorum: hic est gladius occisionis magnae,
qui eos circumdat,

20ut cor tabescat,
et multiplicentur corruentes.
In omnibus portis eorum
dedi occisionem gladii:
eheu, facti acuti et limati ad fulgendum,
politi ad caedem!

21“Exacuere, vade ad dexteram sive ad sinistram,
quocumque acies tuae sunt destinatae”.

22Quin et ego plaudam manu ad manum
et saturabo indignationem meam,
ego Dominus locutus sum».

23Et factus est sermo Domini ad me dicens:
24«Et tu, fili hominis, pone tibi duas vias, ut veniat gladius regis Babylonis: de terra una egrediantur ambae; et indicem statue, in capite viae civitatis statue.
25Viam pones, quo veniat gladius, ad Rabba filiorum Ammon et ad Iudam in Ierusalem munitissimam.
26Stat enim rex Babylonis in bivio in capite duarum viarum, divinationem quaerens, commiscens sagittas; interrogat teraphim, iecur consulit.
27Ad dexteram eius facta est divinatio super Ierusalem, ut ponat arietes, ut aperiat os ad caedem, ut elevet vocem in ululatu, ut ponat arietes contra portas, ut comportet aggerem, ut aedificet munitiones.
28Eritque quasi consulens frustra oraculum in oculis eorum, et iuramenta sanctissima sunt eis; ipse autem in memoriam revocabit iniquitatem ad capiendum.
29Idcirco haec dicit Dominus Deus: Pro eo quod in memoriam revocastis iniquitatem vestram, et revelatae sunt praevaricationes vestrae, et apparuerunt peccata vestra in omnibus operibus vestris; pro eo, inquam, quod in memoriam revocati estis, manu capiemini.
30Tu autem, profane, impie dux Israel, cuius venit dies in tempore iniquitatis finitae —
31haec dicit Dominus Deus — auferatur cidaris, tollatur corona; hoc non erit amplius. Humile sublevetur, et sublime humilietur.
32Ruinam, ruinam, ruinam ponam illud; et hoc non fiet, donec veniat, cuius est iudicium, et tradam ei.

33Et tu, fili hominis, propheta et dic: Haec dicit Dominus Deus ad filios Ammon et ad opprobrium eorum; et dices: Gladius, gladius est evaginatus ad occidendum, limatus ad consumendum, ut fulgeat,
34cum tibi videntur vana, et divinantur mendacia, ut ponatur gladius ad colla profanorum impiorum, quorum venit dies in tempore iniquitatis finitae.
35Revertatur ad vaginam suam. In loco, in quo creatus es, in terra nativitatis tuae iudicabo te.
36Et effundam super te indignationem meam, in igne furoris mei sufflabo in te; daboque te in manus hominum insipientium et fabricantium interitum.
37Igni eris cibus, sanguis tuus erit in medio terrae; oblivioni traderis, quia ego Dominus locutus sum».

Note al testo

15b Interrumpit contextum et sensus eius est occultus: «vel gaudebimus, o virga filii mei (cfr. 19,11.14). Contemnens est (scilicet glaudius) omne lignum!» (partic. fem. referendum est ad fem. ḥereb [glaudius], non ad masc. šēbet [virga])
17 Qui ... traditi sunt – Lege muggārē; TM «timores» (?)
18b Sicut 15b textus obscurus; «et quid, si etiam, (o) virga, contemnens (fem. ergo “gladius”) non erit?»
Capitolo 20
Capitolo 22