Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Psalmorum - 139

Psalmorum

Nova Vulgata Torna al libro

AT ebraico

Nova Vulgata 139
139,1Magistro chori. David. Psalmus.

Domine, scrutatus es et cognovisti me,
AT ebraico Sal139,1 לַ֭מְנַצֵּחַ לְדָוִ֣ד מִזְמ֑וֹר יְהוָ֥ה חֲ֝קַרְתַּ֗נִי וַתֵּדָֽע׃
Nova Vulgata
139,2tu cognovisti sessionem meam et resurrectionem meam.

Intellexisti cogitationes meas de longe,
AT ebraico Sal139,2 אַתָּ֣ה יָ֭דַעְתָּ שִׁבְתִּ֣י וְקוּמִ֑י בַּ֥נְתָּה לְ֝רֵעִ֗י מֵרָחֽוֹק׃
Nova Vulgata
139,3semitam meam et accubitum meum investigasti.

Et omnes vias meas perspexisti,
AT ebraico Sal139,3 אָרְחִ֣י וְרִבְעִ֣י זֵרִ֑יתָ וְֽכָל־דְּרָכַ֥י הִסְכַּֽנְתָּה׃
Nova Vulgata
139,4quia nondum est sermo in lingua mea,

et ecce, Domine, tu novisti omnia. 
AT ebraico Sal139,4 כִּ֤י אֵ֣ין מִ֭לָּה בִּלְשׁוֹנִ֑י הֵ֥ן יְ֝הוָ֗ה יָדַ֥עְתָּ כֻלָּֽהּ׃
Nova Vulgata
139,5A tergo et a fronte coartasti me

et posuisti super me manum tuam.
AT ebraico Sal139,5 אָח֣וֹר וָקֶ֣דֶם צַרְתָּ֑נִי וַתָּ֖שֶׁת עָלַ֣י כַּפֶּֽכָה׃
Nova Vulgata
139,6Mirabilis nimis facta est scientia tua super me,

sublimis, et non attingam eam.
 
AT ebraico Sal139,6 פלאיה פְּלִ֣יאָֽה דַ֣עַת מִמֶּ֑נִּי נִ֝שְׂגְּבָ֗ה לֹא־א֥וּכַֽל לָֽהּ׃
Nova Vulgata
139,7Quo ibo a spiritu tuo

et quo a facie tua fugiam?
AT ebraico Sal139,7 אָ֭נָ֥ה אֵלֵ֣ךְ מֵרוּחֶ֑ךָ וְ֝אָ֗נָה מִפָּנֶ֥יךָ אֶבְרָֽח׃
Nova Vulgata
139,8Si ascendero in caelum, tu illic es;

si descendero in infernum, ades.
AT ebraico Sal139,8 אִם־אֶסַּ֣ק שָׁ֭מַיִם שָׁ֣ם אָ֑תָּה וְאַצִּ֖יעָה שְּׁא֣וֹל הִנֶּֽךָּ׃
Nova Vulgata
139,9Si sumpsero pennas aurorae

et habitavero in extremis maris,
AT ebraico Sal139,9 אֶשָּׂ֥א כַנְפֵי־שָׁ֑חַר אֶ֝שְׁכְּנָ֗ה בְּאַחֲרִ֥ית יָֽם׃
Nova Vulgata
139,10etiam illuc manus tua deducet me,

et tenebit me dextera tua.
AT ebraico Sal139,10 גַּם־שָׁ֭ם יָדְךָ֣ תַנְחֵ֑נִי וְֽתֹאחֲזֵ֥נִי יְמִינֶֽךָ׃
Nova Vulgata
139,11Si dixero: «Forsitan tenebrae compriment me,

et nox illuminatio erit circa me»,
AT ebraico Sal139,11 וָ֭אֹמַר אַךְ־חֹ֣שֶׁךְ יְשׁוּפֵ֑נִי וְ֝לַ֗יְלָה א֣וֹר בַּעֲדֵֽנִי׃
Nova Vulgata
139,12etiam tenebrae non obscurabuntur a te,

et nox sicut dies illuminabitur

— sicut tenebrae eius ita et lumen eius —.
 
AT ebraico Sal139,12 גַּם־חֹשֶׁךְ֮ לֹֽא־יַחְשִׁ֪יךְ מִ֫מֶּ֥ךָ וְ֭לַיְלָה כַּיּ֣וֹם יָאִ֑יר כַּ֝חֲשֵׁיכָ֗ה כָּאוֹרָֽה׃
Nova Vulgata
139,13Quia tu formasti renes meos,

contexuisti me in utero matris meae.
AT ebraico Sal139,13 כִּֽי־אַ֭תָּה קָנִ֣יתָ כִלְיֹתָ֑י תְּ֝סֻכֵּ֗נִי בְּבֶ֣טֶן אִמִּֽי׃
Nova Vulgata
139,14Confitebor tibi, quia mirabiliter plasmatus sum;

mirabilia opera tua,

et anima mea cognoscit nimis.
 
AT ebraico Sal139,14 אֽוֹדְךָ֗ עַ֤ל כִּ֥י נוֹרָא֗וֹת נִ֫פְלֵ֥יתִי נִפְלָאִ֥ים מַעֲשֶׂ֑יךָ וְ֝נַפְשִׁ֗י יֹדַ֥עַת מְאֹֽד׃
Nova Vulgata
139,15Non sunt abscondita ossa mea a te,

cum factus sum in occulto,

contextus in inferioribus terrae.
AT ebraico Sal139,15 לֹא־נִכְחַ֥ד עָצְמִ֗י מִ֫מֶּ֥ךָּ אֲשֶׁר־עֻשֵּׂ֥יתִי בַסֵּ֑תֶר רֻ֝קַּ֗מְתִּי בְּֽתַחְתִּיּ֥וֹת אָֽרֶץ׃
Nova Vulgata
139,16Imperfectum adhuc me viderunt oculi tui,

et in libro tuo scripti erant omnes dies:

ficti erant, et nondum erat unus ex eis.
AT ebraico Sal139,16 גָּלְמִ֤י ׀ רָ֘א֤וּ עֵינֶ֗יךָ וְעַֽל־סִפְרְךָ֮ כֻּלָּ֪ם יִכָּ֫תֵ֥בוּ יָמִ֥ים יֻצָּ֑רוּ ולא וְל֖וֹ אֶחָ֣ד בָּהֶֽם׃
Nova Vulgata
139,17Mihi autem nimis pretiosae cogitationes tuae, Deus;

nimis gravis summa earum.
AT ebraico Sal139,17 וְלִ֗י מַה־יָּקְר֣וּ רֵעֶ֣יךָ אֵ֑ל מֶ֥ה עָ֝צְמוּ רָאשֵׁיהֶֽם׃
Nova Vulgata
Si dinumerabo eas, super arenam multiplicabuntur;

si ad finem pervenerim, adhuc sum tecum.
 
18 Loco hēqîṣôti (expergefactus sum), lege haqiṣṣôtî (a verbo qāṣaṣ [ad finem pervenire])
AT ebraico Sal139,18 אֶ֭סְפְּרֵם מֵח֣וֹל יִרְבּ֑וּן הֱ֝קִיצֹ֗תִי וְעוֹדִ֥י עִמָּֽךְ׃
Nova Vulgata
139,19Utinam occidas, Deus, peccatores;

viri sanguinum, declinate a me.
AT ebraico Sal139,19 אִם־תִּקְטֹ֖ל אֱל֥וֹהַּ ׀ רָשָׁ֑ע וְאַנְשֵׁ֥י דָ֝מִ֗ים ס֣וּרוּ מֶֽנִּי׃
Nova Vulgata
139,20Qui loquuntur contra te maligne:

exaltantur in vanum contra te.
AT ebraico Sal139,20 אֲשֶׁ֣ר יֹ֭אמְרֻךָ לִמְזִמָּ֑ה נָשֻׂ֖א לַשָּׁ֣וְא עָרֶֽיךָ׃
Nova Vulgata
139,21Nonne, qui oderunt te, Domine, oderam

et insurgentes in te abhorrebam?
AT ebraico Sal139,21 הֲלֽוֹא־מְשַׂנְאֶ֖יךָ יְהוָ֥ה ׀ אֶשְׂנָ֑א וּ֝בִתְקוֹמְמֶ֗יךָ אֶתְקוֹטָֽט׃
Nova Vulgata
139,22Perfecto odio oderam illos,

et inimici facti sunt mihi.
AT ebraico Sal139,22 תַּכְלִ֣ית שִׂנְאָ֣ה שְׂנֵאתִ֑ים לְ֝אוֹיְבִ֗ים הָ֣יוּ לִֽי׃
Nova Vulgata
139,23Scrutare me, Deus, et scito cor meum;

proba me et cognosce semitas meas
AT ebraico Sal139,23 חָקְרֵ֣נִי אֵ֭ל וְדַ֣ע לְבָבִ֑י בְּ֝חָנֵ֗נִי וְדַ֣ע שַׂרְעַפָּֽי׃
Nova Vulgata
139,24et vide, si via vanitatis in me est,

et deduc me in via aeterna.
AT ebraico Sal139,24 וּרְאֵ֗ה אִם־דֶּֽרֶךְ־עֹ֥צֶב בִּ֑י וּ֝נְחֵ֗נִי בְּדֶ֣רֶךְ עוֹלָֽם׃