Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Proverbiorum - 22
Proverbiorum
Nova Vulgata Torna al libro
AT greco
Nova Vulgata
22
22,1Melius est nomen bonum quam divitiae multae,
super argentum et aurum gratia bona.
22,1Melius est nomen bonum quam divitiae multae,
super argentum et aurum gratia bona.
Nova Vulgata
22,3Callidus vidit malum et abscondit se;
simplices pertransierunt et afflicti sunt damno.
22,3Callidus vidit malum et abscondit se;
simplices pertransierunt et afflicti sunt damno.
AT greco
Pr22,3πανοῦργος ἰδὼν πονηρὸν τιμωρούμενον κραταιῶς αὐτὸς παιδεύεται οἱ δὲ ἄφρονες παρελθόντες ἐζημιώθησαν
AT greco
Pr22,10ἔκβαλε ἐκ συνεδρίου λοιμόν καὶ συνεξελεύσεται αὐτῷ νεῖκος ὅταν γὰρ καθίσῃ ἐν συνεδρίῳ πάντας ἀτιμάζει
Nova Vulgata
22,11Qui diligit cordis munditiam,
propter gratiam labiorum suorum habebit amicum regem.
22,11Qui diligit cordis munditiam,
propter gratiam labiorum suorum habebit amicum regem.
AT greco
Pr22,14εἰσὶν ὁδοὶ κακαὶ ἐνώπιον ἀνδρός καὶ οὐκ ἀγαπᾷ τοῦ ἀποστρέψαι ἀπ’ αὐτῶν ἀποστρέφειν δὲ δεῖ ἀπὸ ὁδοῦ σκολιᾶς καὶ κακῆς
AT greco
Pr22,17λόγοις σοφῶν παράβαλλε σὸν οὖς καὶ ἄκουε ἐμὸν λόγον τὴν δὲ σὴν καρδίαν ἐπίστησον ἵνα γνῷς ὅτι καλοί εἰσιν
Nova Vulgata
22,18quia pulchra erunt, cum servaveris ea in ventre tuo,
et redundabunt in labiis tuis.
22,18quia pulchra erunt, cum servaveris ea in ventre tuo,
et redundabunt in labiis tuis.
AT greco
Pr22,20καὶ σὺ δὲ ἀπόγραψαι αὐτὰ σεαυτῷ τρισσῶς εἰς βουλὴν καὶ γνῶσιν ἐπὶ τὸ πλάτος τῆς καρδίας σου
Nova Vulgata
22,21ut ostenderem tibi firmitatem verborum veritatis,
ut respondeas illi, qui misit te?
22,21ut ostenderem tibi firmitatem verborum veritatis,
ut respondeas illi, qui misit te?
AT greco
Pr22,21διδάσκω οὖν σε ἀληθῆ λόγον καὶ γνῶσιν ἀγαθὴν ὑπακούειν τοῦ ἀποκρίνεσθαι λόγους ἀληθείας τοῖς προβαλλομένοις σοι
Nova Vulgata
22,27si enim non habes unde restituas,
quid causae est ut tollat lectum tuum subter te?
22,27si enim non habes unde restituas,
quid causae est ut tollat lectum tuum subter te?
AT greco
Pr22,29ὁρατικὸν ἄνδρα καὶ ὀξὺν ἐν τοῖς ἔργοις αὐτοῦ βασιλεῦσι δεῖ παρεστάναι καὶ μὴ παρεστάναι ἀνδράσι νωθροῖς