Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Malachiae - 1
Malachiae
Nova Vulgata Torna al libro
Interconfessionale
Nova Vulgata
1,2«Dilexi vos, dicit Dominus, et dixistis: “In quo dilexisti nos?”. Nonne frater erat Esau Iacob?, dicit Dominus; et dilexi Iacob,
1,2«Dilexi vos, dicit Dominus, et dixistis: “In quo dilexisti nos?”. Nonne frater erat Esau Iacob?, dicit Dominus; et dilexi Iacob,
Interconfessionale
MlIl Signore dice al suo popolo:
— Io vi ho amati.
Ma essi domandano:
— Come ci hai mostrato il tuo amore?
Il Signore risponde:
— Esaù e ∆Giacobbe erano fratelli, eppure io ho scelto Giacobbe
— Io vi ho amati.
Ma essi domandano:
— Come ci hai mostrato il tuo amore?
Il Signore risponde:
— Esaù e ∆Giacobbe erano fratelli, eppure io ho scelto Giacobbe
Rimandi
1,2
Io vi ho amati Dt 4,37. — Esaù/Edom e Giacobbe/Israele Gn 25,29-34; 36,8; 1 Re 11,15; Ger 49,17; Ez 25,12-14; Gl 4,19; Am 1,11-12; Abd 1,21; Sal 137,7.
Note al Testo
1,2
Esaù: è padre degli Edomiti, nemici tradizionali d’Israele (vedi Genesi 36,1; Abdia 10-15). — Giacobbe è il padre degli Israeliti (vedi Genesi 25,29-34; Osea 12,3-4.13-14).
Nova Vulgata
1,3Esau autem odio habui et posui montes eius in solitudinem et hereditatem eius thoibus deserti.
Nova Vulgata
1,4Quod si dixerit Edom: “Destructi sumus, sed revertentes aedificabimus, quae destructa sunt”, haec dicit Dominus exercituum: Isti aedificabunt, et ego destruam; et vocabuntur 'Termini impietatis' et 'Populus, cui iratus est Dominus usque in aeternum'.
Interconfessionale
MlGli Edomiti possono anche dire: «Le nostre città sono state distrutte, ma ricostruiremo le nostre rovine». Ma io, il Signore dell’universo, rispondo così: «Ricostruiscano pure. Io demolirò ancora». Allora saranno chiamati ‘Regione dove regna il male’ e ‘Popolo contro il quale il Signore è irritato per sempre’.
Nova Vulgata
1,5Et oculi vestri videbunt, et vos dicetis: “Magnificatus est Dominus ultra terminos Israel”.
Interconfessionale
Ml1,5E voi, Israeliti, lo vedrete con i vostri occhi e direte: «Il Signore manifesta la sua potenza anche al di fuori dei confini d’Israele».
Nova Vulgata
1,6Filius honorat patrem, et servus dominum suum. Si ergo pater ego sum, ubi est honor meus? Et si Dominus ego sum, ubi est timor meus?, dicit Dominus exercituum ad vos, o sacerdotes, qui despicitis nomen meum et dicitis: “In quo despeximus nomen tuum?”.
1,6Filius honorat patrem, et servus dominum suum. Si ergo pater ego sum, ubi est honor meus? Et si Dominus ego sum, ubi est timor meus?, dicit Dominus exercituum ad vos, o sacerdotes, qui despicitis nomen meum et dicitis: “In quo despeximus nomen tuum?”.
Interconfessionale
MlIl Signore dell’universo dice ai sacerdoti: «Un figlio onora suo padre e un servo il suo padrone. Se io sono vostro padre, dov’è l’onore che mi è dovuto? E se io sono il vostro padrone, dov’è il rispetto che mi è dovuto? Voi mi disprezzate e poi osate domandare: “In che modo ti disprezziamo?”.
Nova Vulgata
1,7Offertis super altare meum panem pollutum et dicitis: “In quo polluimus te?”. In eo quod dicitis: “Mensa Domini contemptibilis est”.
Interconfessionale
MlOffrite sul mio altare cibi indegni di me e dite: “In che modo abbiamo offeso la tua dignità?”. Ebbene mi avete offeso quando avete trattato il mio altare con leggerezza.
Note al Testo
1,7
cibi indegni di me: altri: cibo impuro; si tratta di cibi non offerti secondo le regole (vedi v. 8; Levitico 22,17-30; Deuteronomio 15,21).
Nova Vulgata
1,8Si offeratis caecum ad immolandum, nonne malum est? Et si offeratis claudum et languidum, nonne malum est? Offer illud duci tuo, si placuerit ei, aut si susceperit faciem tuam!, dicit Dominus exercituum.
Interconfessionale
Ml1,8Quando portate un animale cieco, zoppo o malato, per offrirmelo in sacrificio, pensate forse che non ci sia niente di male? Provate a offrirlo al vostro governatore! Credete che egli sarà contento e pronto ad accordarvi i suoi favori? Ve lo domando io, il Signore dell’universo.
Nova Vulgata
1,9Sed nunc deprecamini vultum Dei, ut misereatur vestri! De manu enim vestra factum est hoc. Num suscipiet facies vestras?, dicit Dominus exercituum.
Nova Vulgata
1,10Quis est in vobis, qui claudat ostia, ne incendatis altare meum gratuito? Non est mihi voluntas in vobis, dicit Dominus exercituum; et munus non suscipiam de manu vestra.
Interconfessionale
MlFareste meglio a chiudere le porte del tempio: così non andreste più ad accendere inutilmente il fuoco sul mio altare. Non sono per niente soddisfatto di vedervi e non gradisco le vostre offerte. Lo dico io, il Signore dell’universo.
Nova Vulgata
1,11Ab ortu enim solis usque ad occasum magnum est nomen meum in gentibus, et in omni loco sacrificatur et offertur nomini meo oblatio munda, quia magnum nomen meum in gentibus, dicit Dominus exercituum.
Interconfessionale
MlDa un’estremità all’altra della terra, genti di tutte le nazioni riconoscono la mia grandezza. Dappertutto si brucia profumo in mio onore, e mi si offrono sacrifici che mi sono graditi. Tutte le genti, dice il Signore dell’universo, riconoscono la mia grandezza.
Nova Vulgata
1,12Vos autem polluistis illud in eo quod dicitis: “Mensa Domini contaminata est, et contemptibilis esca eius”.
Nova Vulgata
1,13Et dicitis: “Quantus labor!”, et despicitis illam, dicit Dominus exercituum. Et infertis de rapinis claudum et languidum et infertis sicut munus. Numquid suscipiam illud de manu vestra?, dicit Dominus.
Nova Vulgata
1,14Maledictus dolosus, qui habet in grege suo masculum et votum faciens immolat debile Domino. Quia Rex magnus ego, dicit Dominus exercituum, et nomen meum horribile in gentibus.
Interconfessionale
MlMaledetto sia l’imbroglione che mi sacrifica una bestia malata, mentre nel suo gregge ha un animale sano che aveva promesso di offrirmi. Io sono un re grande, e tutte le nazioni temono me, il Signore dell’universo».