Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Isaiae - 63
Isaiae
Nova Vulgata Torna al libro
Interconfessionale
Nova Vulgata
63
«Quis est iste, qui venit de Edom,
tinctis vestibus de Bosra?
Iste formosus in stola sua,
gradiens in multitudine fortitudinis suae».
«Sum ego, qui loquor iustitiam,
potens ad salvandum».
tinctis vestibus de Bosra?
Iste formosus in stola sua,
gradiens in multitudine fortitudinis suae».
«Sum ego, qui loquor iustitiam,
potens ad salvandum».
Interconfessionale
Is«Chi è che arriva da Bosra,
la capitale di Edom,
con vesti tinte di rosso?
È avvolto nel suo splendido mantello,
cammina a testa alta,
conosce tutta la sua forza».
«Sono io, il Signore.
Vengo a rendere giustizia,
e sono potente per salvare il mio popolo».
la capitale di Edom,
con vesti tinte di rosso?
È avvolto nel suo splendido mantello,
cammina a testa alta,
conosce tutta la sua forza».
«Sono io, il Signore.
Vengo a rendere giustizia,
e sono potente per salvare il mio popolo».
Rimandi
63,1
Bosra, Edom Is 34,5-6+; Ger 49,7-22; Ez 25,12-14; 35,1-36,5; Abd 1-18; Ml 1,2-5. — Vengo a rendere giustizia, a salvare Is 49,25; 51,22.
Note al Testo
63,1
Bosra e Edom: vedi nota a 34,5. Gli Edomiti erano considerati da Israele i nemici tradizionali di Israele. In ebraico le parole Edom e Bosra evocano rispettivamente il rosso e la vendemmia.
Nova Vulgata
63,2«Quare ergo rubrum est indumentum tuum,
et vestimenta tua sicut calcantis in torculari?».
63,2«Quare ergo rubrum est indumentum tuum,
et vestimenta tua sicut calcantis in torculari?».
Interconfessionale
Is«Ma perché i tuoi vestiti sono rossi
come quelli di chi pigia l’uva nel tino?».
come quelli di chi pigia l’uva nel tino?».
Rimandi
63,2
i tuoi vestiti sono rossi Ap 19,13. — la pigiatura, immagine del giudizio Ger 25,30; Gl 4,13; Lam 1,15; Ap 14,19-20; 19,15.
Note al Testo
63,2
pigia l’uva: l’immagine della pigiatura dell’uva consente al profeta di assimilare i chicchi schiacciati ai nemici vinti e calpestati; perciò il loro sangue è come il succo dell’uva che macchia le vesti del pigiatore.
Nova Vulgata
63,3«Torcular calcavi solus,
et de gentibus non erat vir mecum;
calcavi eos in furore meo
et conculcavi eos in ira mea.
Et aspersus est sanguis eorum super vestimenta mea,
et omnia indumenta mea inquinavi.
63,3«Torcular calcavi solus,
et de gentibus non erat vir mecum;
calcavi eos in furore meo
et conculcavi eos in ira mea.
Et aspersus est sanguis eorum super vestimenta mea,
et omnia indumenta mea inquinavi.
Nova Vulgata
63,5Circumspexi, et non erat auxiliator,
miratus sum, et non fuit qui adiuvaret;
et salvavit mihi brachium meum,
et indignatio mea ipsa auxiliata est mihi.
63,5Circumspexi, et non erat auxiliator,
miratus sum, et non fuit qui adiuvaret;
et salvavit mihi brachium meum,
et indignatio mea ipsa auxiliata est mihi.
Nova Vulgata
Et conculcavi populos in furore meo
et contrivi eos in indignatione mea
et effudi in terram sanguinem eorum».
Et conculcavi populos in furore meo
et contrivi eos in indignatione mea
et effudi in terram sanguinem eorum».
Nova Vulgata
63,7Miserationum Domini recordabor,
laudum Domini
super omnibus, quae reddidit nobis Dominus,
et super multitudinem bonorum domui Israel,
quae largitus est eis secundum misericordias suas
et secundum multitudinem miserationum suarum.
63,7Miserationum Domini recordabor,
laudum Domini
super omnibus, quae reddidit nobis Dominus,
et super multitudinem bonorum domui Israel,
quae largitus est eis secundum misericordias suas
et secundum multitudinem miserationum suarum.
Nova Vulgata
63,8Et dixit: «Verumtamen populus meus est,
filii, qui non deludent»;
et factus est eis salvator.
63,8Et dixit: «Verumtamen populus meus est,
filii, qui non deludent»;
et factus est eis salvator.
Interconfessionale
IsIl Signore aveva detto:
«Questo è il mio popolo,
sono figli miei e non mi deluderanno».
Egli li ha salvati
«Questo è il mio popolo,
sono figli miei e non mi deluderanno».
Egli li ha salvati
Rimandi
63,8
mio popolo, miei figli Es 4,22-23; Dt 14,1-2; Ger 3,14.19.22; 31,9.20; Os 2,1; 11,1; Sap 18,13. — Egli li ha salvati Is 43,3+.
Nova Vulgata
In omni tribulatione eorum non legatus neque angelus,
sed ipse salvavit eos.
In dilectione sua et in indulgentia sua
ipse redemit eos
et sustulit eos et portavit eos
cunctis diebus saeculi.
In omni tribulatione eorum non legatus neque angelus,
sed ipse salvavit eos.
In dilectione sua et in indulgentia sua
ipse redemit eos
et sustulit eos et portavit eos
cunctis diebus saeculi.
Interconfessionale
Isdalle loro sofferenze.
Non ha mandato un altro in aiuto,
nemmeno un angelo,
ma lui stesso ha voluto salvarli.
Nel suo amore e nella sua compassione
li ha liberati dall’oppressione.
Si è sempre preso cura di loro.
Non ha mandato un altro in aiuto,
nemmeno un angelo,
ma lui stesso ha voluto salvarli.
Nel suo amore e nella sua compassione
li ha liberati dall’oppressione.
Si è sempre preso cura di loro.
Rimandi
63,9
delle loro sofferenze 1 Sam 26,24; 2 Sam 4,9; 1 Re 1,29; Sal 54,9. — Nel suo amore Ger 31,3; Os 3,1. — nella sua compassione Ml 3,17. — Si è sempre preso cura di loro Is 46,3-4.
Note al Testo
63,9
Non ha mandato… salvarli: così vocalizzando il testo ebraico secondo l’antica traduzione greca; il testo ebraico ha: Per lui era una sofferenza e l’angelo della sua presenza li ha salvati.
Nova Vulgata
Ipsi autem ad iracundiam provocaverunt
et afflixerunt spiritum sanctitatis eius;
et conversus est eis in inimicum
et ipse debellavit eos.
Ipsi autem ad iracundiam provocaverunt
et afflixerunt spiritum sanctitatis eius;
et conversus est eis in inimicum
et ipse debellavit eos.
Nova Vulgata
Et recordatus est dierum antiquorum,
Moysi et populi sui.
Ubi est qui eduxit eos de mari
cum pastore gregis sui?
Ubi est qui posuit in medio eius
spiritum sanctitatis suae?
Et recordatus est dierum antiquorum,
Moysi et populi sui.
Ubi est qui eduxit eos de mari
cum pastore gregis sui?
Ubi est qui posuit in medio eius
spiritum sanctitatis suae?
Interconfessionale
IsAllora il popolo si è ricordato
del tempo passato e di Mosè,
e si è chiesto:
«Dov’è il Signore
che ha salvato dall’acqua del mare
il suo popolo con il suo pastore?
Dov’è il Signore
che ha messo il suo santo spirito in mezzo al popolo?
del tempo passato e di Mosè,
e si è chiesto:
«Dov’è il Signore
che ha salvato dall’acqua del mare
il suo popolo con il suo pastore?
Dov’è il Signore
che ha messo il suo santo spirito in mezzo al popolo?
Nova Vulgata
63,12Qui adduxit ad dexteram Moysi
brachium maiestatis suae,
qui scidit aquas ante eos,
ut faceret sibi nomen sempiternum,
63,12Qui adduxit ad dexteram Moysi
brachium maiestatis suae,
qui scidit aquas ante eos,
ut faceret sibi nomen sempiternum,
Nova Vulgata
63,14Sicut armentum, quod descendit per vallem,
spiritus Domini fecit eos quiescere;
sic conduxisti populum tuum,
ut faceres tibi nomen gloriae.
63,14Sicut armentum, quod descendit per vallem,
spiritus Domini fecit eos quiescere;
sic conduxisti populum tuum,
ut faceres tibi nomen gloriae.
Nova Vulgata
63,15Attende de caelo et vide
de habitaculo sancto tuo et gloriae tuae;
ubi est zelus tuus et fortitudo tua?
Commotio viscerum tuorum et misericordiae tuae
super me continuerunt se.
63,15Attende de caelo et vide
de habitaculo sancto tuo et gloriae tuae;
ubi est zelus tuus et fortitudo tua?
Commotio viscerum tuorum et misericordiae tuae
super me continuerunt se.
Interconfessionale
IsGuarda, Signore, dall’alto del cielo,
osserva dalla tua dimora splendida e santa.
Dove sono il tuo ardore, il tuo valore,
il tuo amore premuroso, la tua compassione?
Perché non li manifesti più verso di noi?
osserva dalla tua dimora splendida e santa.
Dove sono il tuo ardore, il tuo valore,
il tuo amore premuroso, la tua compassione?
Perché non li manifesti più verso di noi?
Nova Vulgata
63,16Tu enim pater noster.
Abraham enim nescit nos,
et Israel ignorat nos;
tu, Domine, pater noster,
redemptor noster: a saeculo nomen tuum.
63,16Tu enim pater noster.
Abraham enim nescit nos,
et Israel ignorat nos;
tu, Domine, pater noster,
redemptor noster: a saeculo nomen tuum.
Nova Vulgata
63,17Quare errare nos fecisti, Domine, de viis tuis,
indurasti cor nostrum, ne timeremus te?
Convertere propter servos tuos,
tribus hereditatis tuae.
63,17Quare errare nos fecisti, Domine, de viis tuis,
indurasti cor nostrum, ne timeremus te?
Convertere propter servos tuos,
tribus hereditatis tuae.
Interconfessionale
IsPerché, Signore, ci lasci vagare
lontano dal tuo cammino,
sempre più ostinati
nel rifiutare la tua autorità?
Per amore nostro
torna da noi tuoi servitori,
noi, il popolo che ti appartiene.
lontano dal tuo cammino,
sempre più ostinati
nel rifiutare la tua autorità?
Per amore nostro
torna da noi tuoi servitori,
noi, il popolo che ti appartiene.
Nova Vulgata
63,18Brevi tempore hereditaverunt populum sanctum tuum,
hostes nostri conculcaverunt sanctuarium tuum.
63,18Brevi tempore hereditaverunt populum sanctum tuum,
hostes nostri conculcaverunt sanctuarium tuum.
Nova Vulgata
63,19Facti sumus a saeculo,
cum non dominareris nostri,
neque invocaretur nomen tuum super nos.
Utinam dirumperes caelos et descenderes!
A facie tua montes defluerent.
63,19Facti sumus a saeculo,
cum non dominareris nostri,
neque invocaretur nomen tuum super nos.
Utinam dirumperes caelos et descenderes!
A facie tua montes defluerent.
Interconfessionale
IsDa troppo tempo
non siamo più il popolo sul quale regni,
il popolo che porta il tuo nome!
Perché non squarci il cielo
e non scendi?
Davanti a te i monti tremerebbero!
non siamo più il popolo sul quale regni,
il popolo che porta il tuo nome!
Perché non squarci il cielo
e non scendi?
Davanti a te i monti tremerebbero!