Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Isaiae - 45

Isaiae

Nova Vulgata Torna al libro

AT ebraico

Nova Vulgata 45 45,1Haec dicit Dominus de uncto suo Cyro:

«Apprehendi dexteram eius,
ut subiciam ante faciem eius gentes

et dorsa regum vertam

et aperiam coram eo ianuas;

et portae non claudentur.

AT ebraico Is45,1 כֹּה־אָמַ֣ר יְהוָה֮ לִמְשִׁיחוֹ֮ לְכ֣וֹרֶשׁ אֲשֶׁר־הֶחֱזַ֣קְתִּי בִֽימִינ֗וֹ לְרַד־לְפָנָיו֙ גּוֹיִ֔ם וּמָתְנֵ֥י מְלָכִ֖ים אֲפַתֵּ֑חַ לִפְתֹּ֤חַ לְפָנָיו֙ דְּלָתַ֔יִם וּשְׁעָרִ֖ים לֹ֥א יִסָּגֵֽרוּ׃
Nova Vulgata
Ego ante te ibo

et montes humiliabo;

portas aereas conteram

et vectes ferreos confringam.

2 Et montes – Lege  cum 1QIsa, 1QIsb et Gr wahăeārîm; TM (cfr. Vg) «et honoratos (?)» vel «et
aspera (?)»
AT ebraico Is45,2 אֲנִי֙ לְפָנֶ֣יךָ אֵלֵ֔ךְ וַהֲדוּרִ֖ים אושר אֲיַשֵּׁ֑ר דַּלְת֤וֹת נְחוּשָׁה֙ אֲשַׁבֵּ֔ר וּבְרִיחֵ֥י בַרְזֶ֖ל אֲגַדֵּֽעַ׃
Nova Vulgata
45,3Et dabo tibi thesauros absconditos

et divitias occultas,

ut scias quia ego Dominus,

qui vocavi te nomine tuo, Deus Israel.

AT ebraico Is45,3 וְנָתַתִּ֤י לְךָ֙ אוֹצְר֣וֹת חֹ֔שֶׁךְ וּמַטְמֻנֵ֖י מִסְתָּרִ֑ים לְמַ֣עַן תֵּדַ֗ע כִּֽי־אֲנִ֧י יְהוָ֛ה הַקּוֹרֵ֥א בְשִׁמְךָ֖ אֱלֹהֵ֥י יִשְׂרָאֵֽל׃
Nova Vulgata
45,4Propter servum meum Iacob

et Israel electum meum,
et vocavi te nomine tuo;

designavi te, et non cognovisti me.

AT ebraico Is45,4 לְמַ֙עַן֙ עַבְדִּ֣י יַעֲקֹ֔ב וְיִשְׂרָאֵ֖ל בְּחִירִ֑י וָאֶקְרָ֤א לְךָ֙ בִּשְׁמֶ֔ךָ אֲכַנְּךָ֖ וְלֹ֥א יְדַעְתָּֽנִי׃
Nova Vulgata
45,5Ego Dominus, et non est amplius:

extra me non est Deus.

Accinxi te, et non cognovisti me,

AT ebraico Is45,5 אֲנִ֤י יְהוָה֙ וְאֵ֣ין ע֔וֹד זוּלָתִ֖י אֵ֣ין אֱלֹהִ֑ים אֲאַזֶּרְךָ֖ וְלֹ֥א יְדַעְתָּֽנִי׃
Nova Vulgata
45,6ut sciant ab ortu solis et ab occidente

quoniam absque me nullus est.

Ego Dominus, et non est alter,

AT ebraico Is45,6 לְמַ֣עַן יֵדְע֗וּ מִמִּזְרַח־שֶׁ֙מֶשׁ֙ וּמִמַּ֣עֲרָבָ֔הּ‪p‬ כִּי־אֶ֖פֶס בִּלְעָדָ֑י אֲנִ֥י יְהוָ֖ה וְאֵ֥ין עֽוֹד׃
Nova Vulgata
45,7formans lucem et creans tenebras,

faciens pacem et creans malum:

ego Dominus faciens omnia haec.
AT ebraico Is45,7 יוֹצֵ֥ר אוֹר֙ וּבוֹרֵ֣א חֹ֔שֶׁךְ עֹשֶׂ֥ה שָׁל֖וֹם וּב֣וֹרֵא רָ֑ע אֲנִ֥י יְהוָ֖ה עֹשֶׂ֥ה כָל־אֵֽלֶּה׃ ס          
Nova Vulgata
45,8Rorate, caeli, desuper, et nubes pluant iustitiam;

aperiatur terra

et germinet salvationem;

et iustitia oriatur simul:

ego Dominus creavi eam».

AT ebraico Is45,8 הַרְעִ֤יפוּ שָׁמַ֙יִם֙ מִמַּ֔עַל וּשְׁחָקִ֖ים יִזְּלוּ־צֶ֑דֶק תִּפְתַּח־אֶ֣רֶץ וְיִפְרוּ־יֶ֗שַׁע וּצְדָקָ֤ה תַצְמִ֙יחַ֙ יַ֔חַד אֲנִ֥י יְהוָ֖ה בְּרָאתִֽיו׃ ס          
Nova Vulgata
45,9Vae, qui contradicit fictori suo,

testa de vasis fictilibus terrae!

Numquid dicet lutum figulo suo: «Quid facis?»

et «Opus tuum absque manibus est»?

AT ebraico Is45,9 ה֗וֹי רָ֚ב אֶת־יֹ֣צְר֔וֹ חֶ֖רֶשׂ אֶת־חַרְשֵׂ֣י אֲדָמָ֑ה הֲיֹאמַ֨ר‪c‬ חֹ֤מֶר לְיֹֽצְרוֹ֙ מַֽה־תַּעֲשֶׂ֔ה וּפָעָלְךָ֖ אֵין־יָדַ֥יִם לֽוֹ׃ ס          
Nova Vulgata
45,10Vae, qui dicit patri: «Quid generas?»

et mulieri: «Quid parturis?».

AT ebraico Is45,10 ה֛וֹי אֹמֵ֥ר לְאָ֖ב מַה־תּוֹלִ֑יד וּלְאִשָּׁ֖ה מַה־תְּחִילִֽין׃ ס          
Nova Vulgata
45,11Haec dicit Dominus,

Sanctus Israel, plastes eius:

«Numquid ventura interrogatis me super filios meos
et super opus manuum mearum mandatis mihi?

AT ebraico Is45,11 כֹּֽה־אָמַ֧ר יְהוָ֛ה קְד֥וֹשׁ יִשְׂרָאֵ֖ל וְיֹצְר֑וֹ הָאֹתִיּ֣וֹת שְׁאָל֔וּנִי עַל־בָּנַ֛י וְעַל־פֹּ֥עַל יָדַ֖י תְּצַוֻּֽנִי׃
Nova Vulgata
45,12Ego feci terram

et hominem super eam creavi ego;

manus meae tetenderunt caelos,

et omni militiae eorum mandavi.

AT ebraico Is45,12 אָֽנֹכִי֙ עָשִׂ֣יתִי אֶ֔רֶץ וְאָדָ֖ם עָלֶ֣יהָ בָרָ֑אתִי אֲנִ֗י יָדַי֙ נָט֣וּ שָׁמַ֔יִם וְכָל־צְבָאָ֖ם צִוֵּֽיתִי׃
Nova Vulgata
45,13Ego suscitavi eum in iustitia

et omnes vias eius dirigam;

ipse aedificabit civitatem meam

et captivitatem meam dimittet

non in pretio neque in muneribus»,
dicit Dominus exercituum.

AT ebraico Is45,13 אָנֹכִי֙ הַעִירֹתִ֣הֽוּ בְצֶ֔דֶק וְכָל־דְּרָכָ֖יו אֲיַשֵּׁ֑ר הֽוּא־יִבְנֶ֤ה עִירִי֙ וְגָלוּתִ֣י יְשַׁלֵּ֔חַ לֹ֤א בִמְחִיר֙ וְלֹ֣א בְשֹׁ֔חַד אָמַ֖ר יְהוָ֥ה צְבָאֽוֹת׃ פ 
Nova Vulgata
Haec dicit Dominus:

«Labor Aegypti et negotiatio Aethiopiae

et Sabaim viri sublimes

ad te transibunt et tui erunt;

post te ambulabunt,

vincti manicis pergent et te adorabunt

teque deprecabuntur:

“Tantum in te est Deus,

et non est absque te Deus!”».

14 Teque – Lege cum quibusdam mss Hebraicis et verss we’ēlajik; TM «te»
AT ebraico Is45,14 כֹּ֣ה ׀ אָמַ֣ר יְהוָ֗ה יְגִ֨יעַ מִצְרַ֥יִם וּֽסְחַר־כּוּשׁ֮ וּסְבָאִים֮ אַנְשֵׁ֣י מִדָּה֒ עָלַ֤יִךְ יַעֲבֹ֙רוּ֙ וְלָ֣ךְ יִֽהְי֔וּ אַחֲרַ֣יִךְ יֵלֵ֔כוּ בַּזִּקִּ֖ים יַעֲבֹ֑רוּ וְאֵלַ֤יִךְ יִֽשְׁתַּחֲוּוּ֙ אֵלַ֣יִךְ יִתְפַּלָּ֔לוּ אַ֣ךְ בָּ֥ךְ אֵ֛ל וְאֵ֥ין ע֖וֹד אֶ֥פֶס אֱלֹהִֽים׃
Nova Vulgata
45,15Vere tu es Deus absconditus,

Deus Israel, salvator.

AT ebraico Is45,15 אָכֵ֕ן אַתָּ֖ה אֵ֣ל מִסְתַּתֵּ֑ר אֱלֹהֵ֥י יִשְׂרָאֵ֖ל מוֹשִֽׁיעַ׃
Nova Vulgata
45,16Confusi sunt et erubuerunt omnes,

simul abierunt in confusionem fabricatores idolorum.

AT ebraico Is45,16 בּ֥וֹשׁוּ וְגַֽם־נִכְלְמ֖וּ כֻּלָּ֑ם יַחְדָּו֙ הָלְכ֣וּ בַכְּלִמָּ֔ה חָרָשֵׁ֖י צִירִֽים׃
Nova Vulgata
45,17Israel salvatus est in Domino salute aeterna;

non confundemini et non erubescetis

usque in saeculum saeculi.

AT ebraico Is45,17 יִשְׂרָאֵל֙ נוֹשַׁ֣ע בַּיהוָ֔ה תְּשׁוּעַ֖ת עוֹלָמִ֑ים לֹא־תֵבֹ֥שׁוּ וְלֹא־תִכָּלְמ֖וּ עַד־ע֥וֹלְמֵי עַֽד׃ פ 
Nova Vulgata
45,18Quia haec dicit Dominus,

qui creavit caelos, ipse Deus,

qui formavit terram et fecit eam, ipse fundavit eam;

non ut vacua esset, creavit eam,

ut habitaretur, formavit eam:

«Ego Dominus, et non est alius.

AT ebraico Is45,18 כִּ֣י כֹ֣ה אָֽמַר־יְ֠הוָה בּוֹרֵ֨א הַשָּׁמַ֜יִם ה֣וּא הָאֱלֹהִ֗ים יֹצֵ֨ר הָאָ֤רֶץ וְעֹשָׂהּ֙ ה֣וּא כֽוֹנְנָ֔הּ לֹא־תֹ֥הוּ בְרָאָ֖הּ לָשֶׁ֣בֶת יְצָרָ֑הּ אֲנִ֥י יְהוָ֖ה וְאֵ֥ין עֽוֹד׃
Nova Vulgata
45,19Non in abscondito locutus sum,

in loco terrae tenebroso;

non dixi semini Iacob:

“Frustra quaerite me”.

Ego Dominus loquens iustitiam,

annuntians recta.

AT ebraico Is45,19 לֹ֧א בַסֵּ֣תֶר דִּבַּ֗רְתִּי בִּמְקוֹם֙ אֶ֣רֶץ חֹ֔שֶׁךְ לֹ֥א אָמַ֛רְתִּי לְזֶ֥רַע יַעֲקֹ֖ב תֹּ֣הוּ בַקְּשׁ֑וּנִי אֲנִ֤י יְהוָה֙ דֹּבֵ֣ר צֶ֔דֶק מַגִּ֖יד מֵישָׁרִֽים׃
Nova Vulgata
45,20Congregamini et venite et accedite simul,

qui salvati estis ex gentibus.

Nescierunt, qui levant lignum sculpturae suae

et rogant deum non salvantem.
AT ebraico Is45,20 הִקָּבְצ֥וּ וָבֹ֛אוּ הִֽתְנַגְּשׁ֥וּ יַחְדָּ֖ו פְּלִיטֵ֣י הַגּוֹיִ֑ם לֹ֣א יָדְע֗וּ הַנֹּֽשְׂאִים֙ אֶת־עֵ֣ץ פִּסְלָ֔ם וּמִתְפַּלְלִ֔ים אֶל־אֵ֖ל לֹ֥א יוֹשִֽׁיעַ׃
Nova Vulgata
Annuntiate et venite et consiliamini simul.

Quis auditum fecit hoc ab initio,

ex tunc praedixit illud?

Numquid non ego Dominus,

et non est ultra Deus absque me?

Deus iustus et salvans non est praeter me.

21 Consiliamini – Lege cum Targ, Syr et Vg tiwwāăṣû; TM «consilientur»
AT ebraico Is45,21 הַגִּ֣ידוּ וְהַגִּ֔ישׁוּ אַ֥ף יִֽוָּעֲצ֖וּ יַחְדָּ֑ו מִ֣י הִשְׁמִיעַ֩ זֹ֨את מִקֶּ֜דֶם מֵאָ֣ז הִגִּידָ֗הּ הֲל֨וֹא אֲנִ֤י יְהוָה֙ וְאֵֽין־ע֤וֹד אֱלֹהִים֙ מִבַּלְעָדַ֔י אֵֽל־צַדִּ֣יק וּמוֹשִׁ֔יעַ אַ֖יִן זוּלָתִֽי׃
Nova Vulgata
45,22Convertimini ad me et salvi eritis,

omnes fines terrae,

quia ego Deus, et non est alius.

AT ebraico Is45,22 פְּנוּ־אֵלַ֥י וְהִוָּשְׁע֖וּ כָּל־אַפְסֵי־אָ֑רֶץ כִּ֥י אֲנִי־אֵ֖ל וְאֵ֥ין עֽוֹד׃
Nova Vulgata
45,23In memetipso iuravi:

Egressa est de ore meo iustitia,

verbum, quod non revertetur;

quia mihi curvabitur omne genu,

et iurabit omnis lingua».

AT ebraico Is45,23 בִּ֣י נִשְׁבַּ֔עְתִּי יָצָ֨א מִפִּ֧י צְדָקָ֛ה דָּבָ֖ר וְלֹ֣א יָשׁ֑וּב כִּי־לִי֙ תִּכְרַ֣ע כָּל־בֶּ֔רֶךְ תִּשָּׁבַ֖ע כָּל־לָשֽׁוֹן׃
Nova Vulgata
«Tantum in Domino» dicent

«sunt iustitiae et robur!».

Ad eum venient et confundentur

omnes, qui repugnant ei;

24 Dicent – Lege cum Gr lē’mōr; TM «mihi dicet»
Venient – Lege cum multis mss Hebraicis (etiam 1QIsa) et verss jābō’û; TM «veniet»
AT ebraico Is45,24 אַ֧ךְ בַּיהוָ֛ה לִ֥י אָמַ֖ר צְדָק֣וֹת וָעֹ֑ז עָדָיו֙ יָב֣וֹא וְיֵבֹ֔שׁוּ כֹּ֖ל הַנֶּחֱרִ֥ים בּֽוֹ׃
Nova Vulgata
45,25in Domino iustificabitur et laudabitur

omne semen Israel.
  
AT ebraico Is45,25 בַּיהוָ֛ה יִצְדְּק֥וּ וְיִֽתְהַלְל֖וּ כָּל־זֶ֥רַע יִשְׂרָאֵֽל׃