Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Isaiae - 42
Isaiae
Nova Vulgata Torna al libro
Interconfessionale
Nova Vulgata
42
42,1Ecce servus meus, suscipiam eum;
electus meus, complacet sibi in illo anima mea;
dedi spiritum meum super eum,
iudicium gentibus proferet.
electus meus, complacet sibi in illo anima mea;
dedi spiritum meum super eum,
iudicium gentibus proferet.
Interconfessionale
IsDice il Signore:
«Questo è il mio servo che io sostengo,
l’ho scelto perché lo amo.
L’ho riempito del mio spirito,
perché diffonda la mia legge tra tutti i popoli.
«Questo è il mio servo che io sostengo,
l’ho scelto perché lo amo.
L’ho riempito del mio spirito,
perché diffonda la mia legge tra tutti i popoli.
Nova Vulgata
42,3Calamum quassatum non conteret
et linum fumigans non exstinguet;
in veritatem proferet iudicium.
42,3Calamum quassatum non conteret
et linum fumigans non exstinguet;
in veritatem proferet iudicium.
Interconfessionale
IsSe una canna è incrinata, non la spezzerà,
se una fiamma è debole, non la spegnerà.
Egli farà conoscere la legge vera.
se una fiamma è debole, non la spegnerà.
Egli farà conoscere la legge vera.
Rimandi
42,3
canna (incrinata) 1 Re 14,15; 2 Re 18,21; Ez 29,6. — fiamma smorta Is 43,17. — aiuto a chi non ne può più Is 61,3.
Nova Vulgata
42,4Non languebit nec frangetur,
donec ponat in terra iudicium;
et legem eius insulae exspectant.
42,4Non languebit nec frangetur,
donec ponat in terra iudicium;
et legem eius insulae exspectant.
Nova Vulgata
42,5Haec dicit Dominus Deus,
creans caelos et extendens eos,
firmans terram et quae germinant ex ea,
dans flatum populo, qui est super eam,
et spiritum calcantibus eam:
42,5Haec dicit Dominus Deus,
creans caelos et extendens eos,
firmans terram et quae germinant ex ea,
dans flatum populo, qui est super eam,
et spiritum calcantibus eam:
Interconfessionale
Is42,5Dio, il Signore,
ha creato i cieli immensi,
la terra con tutte le sue piante,
ha dato la vita a chi l’abita,
e il respiro a quelli che si muovono in essa,
e dice al suo servo:
ha creato i cieli immensi,
la terra con tutte le sue piante,
ha dato la vita a chi l’abita,
e il respiro a quelli che si muovono in essa,
e dice al suo servo:
Nova Vulgata
42,6«Ego, Dominus, vocavi te in iustitia
et apprehendi manum tuam;
et formavi te et dedi te
in foedus populi, in lucem gentium,
42,6«Ego, Dominus, vocavi te in iustitia
et apprehendi manum tuam;
et formavi te et dedi te
in foedus populi, in lucem gentium,
Interconfessionale
Is«Io, il Signore, ti ho chiamato
e ti ho dato il potere
di portare giustizia sulla terra.
Io ti ho formato
e per mezzo tuo farò un’alleanza con tutti i popoli
e porterò la luce alle nazioni.
e ti ho dato il potere
di portare giustizia sulla terra.
Io ti ho formato
e per mezzo tuo farò un’alleanza con tutti i popoli
e porterò la luce alle nazioni.
Rimandi
42,6
è Dio che ha scelto Ciro Is 44,24-28; 45,12-13; 48,13-14. — Per mezzo tuo farò un’alleanza Is 49,8. — con tutti i popoli Mt 26,28. — luce alle nazioni Is 49,6; 51,4; Lc 2,32; cfr. Gv 8,12.
Note al Testo
42,6
e per mezzo tuo… nazioni: altri: e ti ho stabilito come alleanza del popolo e luce delle nazioni.
Nova Vulgata
42,7ut aperires oculos caecorum
et educeres de conclusione vinctum,
de domo carceris sedentes in tenebris
42,7ut aperires oculos caecorum
et educeres de conclusione vinctum,
de domo carceris sedentes in tenebris
Interconfessionale
IsAprirai gli occhi ai ciechi,
metterai in libertà i prigionieri,
e tutti quelli che si trovano in un’oscura prigione.
metterai in libertà i prigionieri,
e tutti quelli che si trovano in un’oscura prigione.
Rimandi
42,7
Aprire gli occhi ai ciechi Gv 9; At 26,18. — mettere in libertà i prigionieri Sal 107,10-14. — quelli che si trovano in un’oscura prigione Lc 1,79.
Nova Vulgata
42,8Ego Dominus: hoc est nomen meum;
et gloriam meam alteri non dabo
et laudem meam sculptilibus.
42,8Ego Dominus: hoc est nomen meum;
et gloriam meam alteri non dabo
et laudem meam sculptilibus.
Nova Vulgata
42,9Quae prima fuerunt, ecce venerunt;
nova quoque ego annuntio:
antequam oriantur, audita vobis faciam».
42,9Quae prima fuerunt, ecce venerunt;
nova quoque ego annuntio:
antequam oriantur, audita vobis faciam».
Nova Vulgata
42,10Cantate Domino canticum novum,
laus eius ab extremis terrae;
qui descenditis in mare, et plenitudo eius,
insulae et habitatores earum.
42,10Cantate Domino canticum novum,
laus eius ab extremis terrae;
qui descenditis in mare, et plenitudo eius,
insulae et habitatores earum.
Interconfessionale
IsCantate al Signore un canto nuovo,
lodatelo fino all’estremità della terra,
lodatelo voi che navigate sui mari,
e voi creature tutte che li riempite,
lodatelo anche voi, popolazioni lontane.
lodatelo fino all’estremità della terra,
lodatelo voi che navigate sui mari,
e voi creature tutte che li riempite,
lodatelo anche voi, popolazioni lontane.
Nova Vulgata
Exsultent desertum et civitates eius,
vici, quos habitat Cedar.
Iubilent habitatores Petrae,
de vertice montium clament.
Exsultent desertum et civitates eius,
vici, quos habitat Cedar.
Iubilent habitatores Petrae,
de vertice montium clament.
Interconfessionale
IsEsulti il deserto con le sue città,
il popolo di Kedar lodi il Signore.
Gli abitanti della città di ∆Sela
gridino di gioia dalle cime dei monti.
il popolo di Kedar lodi il Signore.
Gli abitanti della città di ∆Sela
gridino di gioia dalle cime dei monti.
Interconfessionale
Is42,12Anche gli abitanti delle terre più lontane
rendano lode e gloria al Signore.
rendano lode e gloria al Signore.
Nova Vulgata
42,13Dominus sicut fortis egredietur,
sicut vir proeliator suscitabit zelum;
vociferabitur et conclamabit,
super inimicos suos praevalebit.
42,13Dominus sicut fortis egredietur,
sicut vir proeliator suscitabit zelum;
vociferabitur et conclamabit,
super inimicos suos praevalebit.
Nova Vulgata
42,14«Tacui semper, silui, patiens fui;
sicut parturiens ululabo,
gemam et fremam simul.
42,14«Tacui semper, silui, patiens fui;
sicut parturiens ululabo,
gemam et fremam simul.
Nova Vulgata
42,15Desertos faciam montes et colles
et omne gramen eorum exsiccabo;
et ponam flumina in insulas
et stagna arefaciam.
42,15Desertos faciam montes et colles
et omne gramen eorum exsiccabo;
et ponam flumina in insulas
et stagna arefaciam.
Interconfessionale
IsRenderò aride le colline e le montagne
e farò seccare tutto il verde.
Ridurrò i fiumi in acque stagnanti
e prosciugherò le paludi.
e farò seccare tutto il verde.
Ridurrò i fiumi in acque stagnanti
e prosciugherò le paludi.
Nova Vulgata
42,16Et ducam caecos in viam, quam nesciunt,
et in semitis, quas ignoraverunt, ambulare eos faciam;
ponam tenebras coram eis in lucem
et prava in recta.
Haec verba faciam eis
et non dereliquam eos».
42,16Et ducam caecos in viam, quam nesciunt,
et in semitis, quas ignoraverunt, ambulare eos faciam;
ponam tenebras coram eis in lucem
et prava in recta.
Haec verba faciam eis
et non dereliquam eos».
Nova Vulgata
42,17Conversi sunt retrorsum;
confundantur confusione, qui confidunt in sculptili,
qui dicunt conflatili:
«Vos dii nostri».
42,17Conversi sunt retrorsum;
confundantur confusione, qui confidunt in sculptili,
qui dicunt conflatili:
«Vos dii nostri».
Interconfessionale
Is42,17Coloro che si fidano degli idoli
e dicono alle statue:
“Siete voi i nostri dèi!”,
torneranno indietro, pieni di vergogna».
e dicono alle statue:
“Siete voi i nostri dèi!”,
torneranno indietro, pieni di vergogna».
Nova Vulgata
42,19Quis caecus sicut servus meus
et surdus sicut nuntius, quem ego mittam?
Quis caecus sicut qui restitutus est?
Et quis caecus sicut servus Domini?
42,19Quis caecus sicut servus meus
et surdus sicut nuntius, quem ego mittam?
Quis caecus sicut qui restitutus est?
Et quis caecus sicut servus Domini?
Interconfessionale
IsChi è cieco, se non il mio servo?
Chi è sordo come il mio messaggero?
Nessuno è più cieco del mio prescelto,
più sordo del servo del Signore.
Chi è sordo come il mio messaggero?
Nessuno è più cieco del mio prescelto,
più sordo del servo del Signore.
Nova Vulgata
42,22Ipse autem populus direptus et vastatus;
in foveis conclusi omnes,
et in domibus carcerum absconditi sunt.
Facti sunt in rapinam, nec est qui eruat;
in direptionem, nec est qui dicat: «Redde!».
42,22Ipse autem populus direptus et vastatus;
in foveis conclusi omnes,
et in domibus carcerum absconditi sunt.
Facti sunt in rapinam, nec est qui eruat;
in direptionem, nec est qui dicat: «Redde!».
Interconfessionale
Is42,22Ma poi questo popolo è stato spogliato,
sequestrato e rinchiuso in prigione.
Lo hanno saccheggiato
e nessuno lo ha liberato.
Nessuno era pronto a riscattarlo».
sequestrato e rinchiuso in prigione.
Lo hanno saccheggiato
e nessuno lo ha liberato.
Nessuno era pronto a riscattarlo».
Interconfessionale
Is42,23Chi di voi ascolterà questo?
Chi di voi, d’ora in poi,
vi farà attenzione?
Chi di voi, d’ora in poi,
vi farà attenzione?
Nova Vulgata
42,24Quis dedit in direptionem Iacob
et Israel vastantibus?
Nonne Dominus ipse, cui peccavimus?
Et noluerunt in viis eius ambulare
et non audierunt legem eius.
42,24Quis dedit in direptionem Iacob
et Israel vastantibus?
Nonne Dominus ipse, cui peccavimus?
Et noluerunt in viis eius ambulare
et non audierunt legem eius.
Interconfessionale
Is42,24Chi ha abbandonato Israele al saccheggio,
i discendenti di Giacobbe ai predoni?
È stato il Signore stesso
contro il quale abbiamo peccato.
Non abbiamo voluto camminare
per le vie che egli c’indicava,
né ascoltare i suoi insegnamenti.
i discendenti di Giacobbe ai predoni?
È stato il Signore stesso
contro il quale abbiamo peccato.
Non abbiamo voluto camminare
per le vie che egli c’indicava,
né ascoltare i suoi insegnamenti.
Nova Vulgata
42,25Et effudit super eum indignationem furoris sui
et forte bellum.
Et combussit eum in circuitu, et non cognovit;
et succendit eum, et non intellexit.
42,25Et effudit super eum indignationem furoris sui
et forte bellum.
Et combussit eum in circuitu, et non cognovit;
et succendit eum, et non intellexit.
Interconfessionale
Is42,25Così ci ha fatto sentire
la forza della sua ira
e soffrire la violenza della guerra.
La sua ira
ci ha circondato di fiamme e bruciato,
senza che ce ne accorgessimo,
ma non abbiamo prestato attenzione.
la forza della sua ira
e soffrire la violenza della guerra.
La sua ira
ci ha circondato di fiamme e bruciato,
senza che ce ne accorgessimo,
ma non abbiamo prestato attenzione.