Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Iosue - 14

Iosue

Nova Vulgata Torna al libro

Interconfessionale

Nova Vulgata 14 14,1Hoc est, quod hereditaverunt filii Israel in terra Chanaan, quod dederunt eis Eleazar sacerdos et Iosue filius Nun et principes familiarum tribuum Israel, 
Interconfessionale GsLa divisione della terra di Canaan a ovest del Giordano tra gli Israeliti avvenne così. Il sacerdote Eleàzaro, Giosuè figlio di Nun e i capifamiglia delle tribù d’Israele l’assegnarono al popolo.
Rimandi
14,1 Eleàzaro e Giosuè Gs 17,4; 19,51; 21,1; cfr. Nm 32,28; 34,16.
Note al Testo
14,1 Eleàzaro era succeduto ad Aronne (vedi Numeri 20,28).
Nova Vulgata 14,2sorte omnia dividentes, sicut praeceperat Dominus in manu Moysi, novem tribubus et dimidiae tribui.
Interconfessionale GsCome il Signore aveva ordinato a Giosuè, il territorio a ovest del Giordano fu destinato a ognuna delle nove tribù e alla metà di quella di Manasse mediante sorteggio.
Rimandi
14,2 sorteggio Nm 26,55; 33,54.
Nova Vulgata 14,3Duabus enim tribubus et dimidiae dederat Moyses trans Iordanem possessionem, absque Levitis, quibus nihil dedit inter fratres suos;
Nova Vulgata 14,4sed sunt filii Ioseph in duas divisi tribus, Manasse et Ephraim, nec acceperunt Levitae aliam in terra partem, nisi urbes ad habitandum et suburbana earum ad alenda iumenta et pecora sua.
Nova Vulgata 14,5Sicut praeceperat Dominus Moysi, ita fecerunt filii Israel et diviserunt terram.
Interconfessionale GsGli Israeliti divisero il territorio secondo gli ordini dati dal Signore a Mosè.
Rimandi
14,5 divisero il territorio Nm 34,13-29.
Nova Vulgata
14,6Accesserunt itaque filii Iudae ad Iosue in Galgala, locutusque est ad eum Chaleb filius Iephonne Cenezaeus: «Nosti quid locutus sit Dominus ad Moysen hominem Dei de me et te in Cadesbarne.
Interconfessionale GsUn giorno alcuni uomini della tribù di Giuda andarono da Giosuè a Gàlgala. Uno di loro, di nome Caleb, figlio di Iefunnè, il Kenizzita, gli disse: «Tu sai quel che il Signore promise a Mosè, l’uomo di Dio, a Kades-Barnea, riguardo a noi due.
Rimandi
14,6-14 fedeltà di Caleb Nm 13; 14,6-9.24.30; Dt 1,22-38; Sir 46,7-10.
Nova Vulgata 14,7Quadraginta annorum eram, quando me misit Moyses famulus Domini de Cadesbarne, ut considerarem terram; nuntiavique ei quod mihi verum videbatur.
Interconfessionale Gs14,7Io avevo quarant’anni quando il servo del Signore, Mosè, da Kades-Barnea mi mandò a esplorare il paese. Io gli feci un rapporto esatto e onesto,
Nova Vulgata 14,8Fratres autem mei, qui ascenderant mecum, dissolverunt cor populi, et nihilominus ego adimplevi, ut sequerer Dominum Deum meum.
Interconfessionale Gsmentre i miei compagni scoraggiarono la nostra gente.
«Io sono stato in tutto fedele al Signore, mio Dio.
Rimandi
14,8 scoraggiarono la nostra gente Nm 32,7-9+.
Nova Vulgata 14,9Iuravitque Moyses in die illo dicens: “Terra, quam calcavit pes tuus, erit possessio tua et filiorum tuorum in aeternum, quia adimplevisti, ut sequereris Dominum Deum meum”.
Interconfessionale Gs14,9Per questo preciso motivo, Mosè mi promise quel giorno che io e i miei discendenti avremmo ricevuto in possesso la regione da me esplorata.
Nova Vulgata 14,10Concessit ergo Dominus vitam mihi, sicut pollicitus est, usque in praesentem diem. Quadraginta et quinque anni sunt ex quo locutus est Dominus verbum istud ad Moysen, quando ambulabat Israel per solitudinem; hodie octoginta quinque annorum sum,
Interconfessionale Gs14,10Ora, Giosuè, sono ormai passati quarantacinque anni da quando il Signore fece quella promessa a Mosè. Allora il popolo d’Israele era in viaggio nel deserto. E il Signore, come aveva promesso, mi ha conservato in vita fino a ora. Io ho ormai ottantacinque anni,
Nova Vulgata 14,11sic valens ut eo valebam tempore, quando ad explorandum missus sum; illius in me temporis fortitudo usque hodie perseverat tam ad bellandum quam ad gradiendum.
Interconfessionale Gs14,11ma ho ancora la stessa forza di quando Mosè mi mandò in esplorazione. Non mi manca affatto il vigore necessario per prendere parte attivamente alla guerra.
Nova Vulgata 14,12Da ergo mihi montem istum, quem pollicitus est Dominus die illo, te quoque audiente quod Enacim ibi sunt et urbes magnae atque munitae; si forte sit Dominus mecum, et potuero delere eos, sicut promisit mihi».
Interconfessionale GsAssegnami quindi la zona di montagna che il Signore mi promise quel giorno. Quel giorno hai sentito anche tu che là, in grandi città fortificate, vivono gli Anakiti. Ma certamente il Signore mi aiuterà, come mi aveva promesso, e io riuscirò a scacciarli».
Rimandi
14,12 città fortificate degli Anakiti Dt 1,28+. — Ebron Gs 10,36+.
Note al Testo
14,12 Anakiti: vedere Deuteronomio 2,11.
Nova Vulgata
14,13Benedixitque ei Iosue et tradidit Hebron in possessionem;
Interconfessionale Gs14,13Allora Giosuè benedisse Caleb, il figlio di Iefunnè, e gli assegnò la città di Ebron.
Nova Vulgata 14,14atque ex eo fuit Hebron Chaleb filio Iephonne Cenezaeo usque in praesentem diem, quia adimplevit, ut sequeretur Dominum, Deum Israel.
Interconfessionale Gs14,14Ebron appartiene ancora ai discendenti di Caleb, figlio di Iefunnè il Kenizzita, perché egli era stato in tutto fedele al Signore, Dio d’Israele.
Nova Vulgata 14,15Nomen Hebron antea vocabatur Cariatharbe (id est civitas Arbe), hominis maximi inter Enacim. Et terra cessavit a proeliis.
Interconfessionale GsPrima Ebron si chiamava Kiriat-Arbà (Arba era stato il più grande degli Anakiti). Così il popolo poté vivere in pace nella propria terra.
Note al Testo
14,15 Ebron… Kiriat-Arbà: vedi note a Genesi 13,18 e 23,2.