Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Iudicum - 2
Iudicum
Nova Vulgata Torna al libro
Interconfessionale
Nova Vulgata
2
2,1Ascenditque angelus Domini de Galgalis in Bochim et ait: «Eduxi vos de Aegypto et introduxi in terram, pro qua iuravi patribus vestris et pollicitus sum, ut non facerem irritum pactum meum vobiscum in sempiternum,
Interconfessionale
GdcL’angelo del Signore da Gàlgala andò a Bochìm e disse al popolo: «Io vi ho fatti uscire dall’Egitto e ∆vi ho portati nella terra promessa ai vostri padri. Ho giurato di non rompere mai la mia alleanza con voi.
Rimandi
2,1
L’angelo del Signore Gdc 6,11; Gn 16,7. — io vi ho fatto uscire dall’Egitto… Lv 11,45; 1 Sam 8,8; Am 2,10; Sal 81,11; cfr. Nm 32,11; Gdc 19,30; Ger 2,6; Os 12,14. — nella terra promessa Dt 26,3; 34,4; Gs 1,6. — alleanza inviolabile Lv 26,44; Ger 14,21; 33,20-21; Sal 89,35.
Note al Testo
2,1
Gàlgala è la prima località dove gli Israeliti si accamparono nella terra promessa (vedi Giosuè 4,19). — vi ho portati nella terra promessa ai vostri padri: in questo inizio del libro dei Giudici si riafferma la fedeltà di Dio alla promessa di una terra fatta ad Abramo, Isacco e Giacobbe (vedi note a Genesi 12,2; Esodo 2,24; Deuteronomio 1,7; Giosuè 1,2).
Nova Vulgata
2,2ita dumtaxat ut non feriretis foedus cum habitatoribus terrae huius, sed aras eorum subverteretis. Et noluistis audire vocem meam. Cur hoc fecistis?
Interconfessionale
GdcVoi però non dovevate scendere a patti con gli abitanti di questa terra, ma distruggere i loro altari. Invece, che cosa avete fatto? Avete ignorato le mie parole.
Nova Vulgata
2,3Quam ob rem nolui expellere eos a facie vestra, ut sint vobis in laqueum, et dii eorum in ruinam».
Nova Vulgata
2,4Cumque loqueretur angelus Domini verba haec ad omnes filios Israel, elevaverunt vocem suam et fleverunt.
2,4Cumque loqueretur angelus Domini verba haec ad omnes filios Israel, elevaverunt vocem suam et fleverunt.
Interconfessionale
Gdc2,4Quando udì le parole dell’angelo del Signore, tutto il popolo scoppiò a piangere;
Nova Vulgata
2,5Et vocatum est nomen loci illius Bochim (id est locus Flentium); immolaveruntque ibi hostias Domino.
Interconfessionale
Gdcperciò quel luogo fu chiamato Bochìm (Piangenti). Poi il popolo offrì sacrifici al Signore.
Nova Vulgata
2,6Dimisit ergo Iosue populum, et abierunt filii Israel unusquisque in possessionem suam, ut obtinerent terram.
2,6Dimisit ergo Iosue populum, et abierunt filii Israel unusquisque in possessionem suam, ut obtinerent terram.
Nova Vulgata
2,7Servieruntque Domino cunctis diebus Iosue et seniorum, qui longo post eum vixerunt tempore et viderant universum opus magnum Domini, quod fecerat cum Israel.
Nova Vulgata
2,9et sepelierunt eum in finibus possessionis suae in Thamnathsare in monte Ephraim a septentrionali plaga montis Gaas.
Interconfessionale
GdcLo seppellirono nel territorio di sua proprietà a Timnat-Cheres, sui monti di Èfraim, a nord del monte Gaas.
Nova Vulgata
2,10Omnisque illa generatio congregata est ad patres suos, et surrexerunt alii post illam, qui non noverant Dominum et opus, quod fecerat cum Israel.
Interconfessionale
GdcGli Israeliti andarono contro la volontà del Signore.
Rimandi
2,11-19
colpa, castigo, pentimento, liberazione 2 Re 13,2-5.
2,11
andarono contro la volontà del Signore Dt 4,25+.
Nova Vulgata
2,14Iratusque Dominus contra Israel tradidit eos in manibus diripientium, qui diripuerunt eos, et vendidit eos hostibus, qui habitabant per gyrum, nec potuerunt resistere adversariis suis;
Interconfessionale
GdcIl Signore non li sopportò più: li abbandonò nelle mani dei briganti che li derubavano e li lasciò come preda ai loro nemici. Gli Israeliti non riuscivano più a difendersi.
Nova Vulgata
2,15sed, quocumque pergere voluissent, manus Domini erat super eos ad malum, sicut locutus est et iuravit eis, et vehementer afflicti sunt.
Interconfessionale
GdcIn battaglia erano sempre sconfitti, poiché il Signore era contro di loro, come più volte aveva minacciato. Gli Israeliti si trovarono così in una situazione disperata.
Interconfessionale
GdcAllora il Signore diede agli Israeliti nuovi capi, detti giudici. Questi li salvarono dai briganti.
Nova Vulgata
2,17sed nec illos audire voluerunt fornicantes cum diis alienis et adorantes eos. Cito deseruerunt viam, per quam ingressi fuerant patres eorum audientes mandata Domini, et omnia fecere contraria.
Interconfessionale
GdcGli Israeliti però non diedero ascolto neppure ai giudici. Tradirono il Signore e adorarono altri dèi. Ormai erano lontani dall’esempio dei loro padri, che avevano ubbidito alla volontà del Signore.
Nova Vulgata
2,18Cumque Dominus iudices suscitaret eis, erat Dominus cum iudice et liberabat eos de manu hostium eorum toto tempore iudicis, quia flectebatur misericordia et audiebat gemitus afflictorum.
Interconfessionale
Gdc2,18Quando il Signore dava un giudice a Israele, continuava ad aiutarlo per tutta la sua vita; così salvava il popolo dai nemici. Il Signore, infatti, aveva compassione degli Israeliti che gemevano sotto la tirannia degli oppressori.
Nova Vulgata
2,19Postquam autem mortuus esset iudex, revertebantur et multo faciebant peiora quam fecerant patres sui, sequentes deos alienos, servientes eis et adorantes illos: non dimiserunt opera sua et viam durissimam, per quam ambulare consueverant.
Interconfessionale
Gdc2,19Ma quando il giudice moriva, il popolo tornava a fare come prima e si comportava peggio ancora della generazione precedente. Adorava idoli e si rifiutava di abbandonare le sue abitudini corrotte e di cambiare la sua condotta ostinata.
Nova Vulgata
2,20Iratusque est furor Domini in Israel et ait: «Quia irritum fecit gens ista pactum meum, quod pepigeram cum patribus eorum, et vocem meam audire contempsit,
2,20Iratusque est furor Domini in Israel et ait: «Quia irritum fecit gens ista pactum meum, quod pepigeram cum patribus eorum, et vocem meam audire contempsit,
Nova Vulgata
2,22ut in ipsis experiar Israel, utrum custodiant viam Domini et ambulent in ea, sicut custodierunt patres eorum, an non».
Interconfessionale
GdcIl Signore voleva servirsi degli stranieri per mettere alla prova gli Israeliti e vedere se restavano fedeli alla sua volontà, come avevano fatto i loro padri.
Nova Vulgata
2,23Dimisit ergo Dominus has nationes et cito expellere noluit nec tradidit in manibus Iosue.
2,23Dimisit ergo Dominus has nationes et cito expellere noluit nec tradidit in manibus Iosue.