Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Iudicum - 2

Iudicum

Nova Vulgata Torna al libro

Interconfessionale

Nova Vulgata 2 2,1Ascenditque angelus Domini de Galgalis in Bochim et ait: «Eduxi vos de Aegypto et introduxi in terram, pro qua iuravi patribus vestris et pollicitus sum, ut non facerem irritum pactum meum vobiscum in sempiternum,
Interconfessionale GdcL’angelo del Signore da Gàlgala andò a Bochìm e disse al popolo: «Io vi ho fatti uscire dall’Egitto e vi ho portati nella terra promessa ai vostri padri. Ho giurato di non rompere mai la mia alleanza con voi.
Rimandi
2,1 L’angelo del Signore Gdc 6,11; Gn 16,7. — io vi ho fatto uscire dall’Egitto… Lv 11,45; 1 Sam 8,8; Am 2,10; Sal 81,11; cfr. Nm 32,11; Gdc 19,30; Ger 2,6; Os 12,14. — nella terra promessa Dt 26,3; 34,4; Gs 1,6. — alleanza inviolabile Lv 26,44; Ger 14,21; 33,20-21; Sal 89,35.
Note al Testo
2,1 Gàlgala è la prima località dove gli Israeliti si accamparono nella terra promessa (vedi Giosuè 4,19). — vi ho portati nella terra promessa ai vostri padri: in questo inizio del libro dei Giudici si riafferma la fedeltà di Dio alla promessa di una terra fatta ad Abramo, Isacco e Giacobbe (vedi note a Genesi 12,2; Esodo 2,24; Deuteronomio 1,7; Giosuè 1,2).
Nova Vulgata 2,2ita dumtaxat ut non feriretis foedus cum habitatoribus terrae huius, sed aras eorum subverteretis. Et noluistis audire vocem meam. Cur hoc fecistis?
Interconfessionale GdcVoi però non dovevate scendere a patti con gli abitanti di questa terra, ma distruggere i loro altari. Invece, che cosa avete fatto? Avete ignorato le mie parole.
Rimandi
2,2 non scendere a patti con i Cananei Es 23,32; 34,12; Dt 7,2. — distruggere i loro altari Es 34,13; Dt 7,5; 12,3. — Avete ignorato le mie parole Gdc 6,10.
Nova Vulgata 2,3Quam ob rem nolui expellere eos a facie vestra, ut sint vobis in laqueum, et dii eorum in ruinam».
Interconfessionale GdcOra sappiate: io non scaccerò più gli abitanti di questa terra: essi vi staranno alle costole e i loro dèi vi inganneranno».
Rimandi
2,3 vi staranno alle costole Gs 23,13. — vi inganneranno Gdc 8,27; Es 23,33; 34,12; Dt 7,16.
Nova Vulgata
2,4Cumque loqueretur angelus Domini verba haec ad omnes filios Israel, elevaverunt vocem suam et fleverunt.
Interconfessionale Gdc2,4Quando udì le parole dell’angelo del Signore, tutto il popolo scoppiò a piangere;
Nova Vulgata 2,5Et vocatum est nomen loci illius Bochim (id est locus Flentium); immolaveruntque ibi hostias Domino.
Interconfessionale Gdcperciò quel luogo fu chiamato Bochìm (Piangenti). Poi il popolo offrì sacrifici al Signore.
Note al Testo
2,5 Bochìm: il nome del luogo ha in ebraico le stesse consonanti del verbo piangere. Vi è perciò nel testo un gioco di parole.
Nova Vulgata
2,6Dimisit ergo Iosue populum, et abierunt filii Israel unusquisque in possessionem suam, ut obtinerent terram.
Interconfessionale GdcDopo che Giosuè ebbe sciolto l’assemblea degli Israeliti, ciascuno era andato a prendere possesso della terra che gli era stata affidata.
Rimandi
2,6 Giosuè scioglie l’adunanza Gs 24,28.
Nova Vulgata 2,7Servieruntque Domino cunctis diebus Iosue et seniorum, qui longo post eum vixerunt tempore et viderant universum opus magnum Domini, quod fecerat cum Israel.
Interconfessionale GdcFinché visse Giosuè il popolo fu fedele al Signore e continuò così anche dopo la sua morte, finché vissero gli anziani che avevano visto le grandi cose che il Signore aveva fatto per Israele.
Rimandi
2,7 finché visse Giosuè il popolo fu fedele Gs 24,31.
Nova Vulgata 2,8Mortuus est autem Iosue filius Nun famulus Domini centum et decem annorum;
Interconfessionale GdcAll’età di centodieci anni il servo del Signore Giosuè, figlio di Nun, morì.
Rimandi
2,8 morte di Giosuè Gs 24,29+.
Nova Vulgata 2,9et sepelierunt eum in finibus possessionis suae in Thamnathsare in monte Ephraim a septentrionali plaga montis Gaas.
Interconfessionale GdcLo seppellirono nel territorio di sua proprietà a Timnat-Cheres, sui monti di Èfraim, a nord del monte Gaas.
Note al Testo
2,9 Timnat-Cheres chiamata, in Giosuè 24,30, Timnat-Serach.
Nova Vulgata 2,10Omnisque illa generatio congregata est ad patres suos, et surrexerunt alii post illam, qui non noverant Dominum et opus, quod fecerat cum Israel.
Interconfessionale GdcMorì poi anche tutta quella generazione. La nuova generazione dimenticò il Signore e quello che egli aveva fatto per Israele.
Rimandi
2,10 dimenticò il Signore Dt 11,2.
Nova Vulgata
2,11Feceruntque filii Israel malum in conspectu Domini et servierunt Baalim
Interconfessionale GdcGli Israeliti andarono contro la volontà del Signore.
Rimandi
2,11-19 colpa, castigo, pentimento, liberazione 2 Re 13,2-5.
2,11 andarono contro la volontà del Signore Dt 4,25+.
Nova Vulgata 2,12ac dimiserunt Dominum, Deum patrum suorum, qui eduxerat eos de terra Aegypti, et secuti sunt deos alienos, de diis populorum, qui habitabant in circuitu eorum, et adoraverunt eos et ad iracundiam concitaverunt Dominum
Nova Vulgata 2,13dimittentes eum et servientes Baal et Astharoth.
Nova Vulgata 2,14Iratusque Dominus contra Israel tradidit eos in manibus diripientium, qui diripuerunt eos, et vendidit eos hostibus, qui habitabant per gyrum, nec potuerunt resistere adversariis suis;
Interconfessionale GdcIl Signore non li sopportò più: li abbandonò nelle mani dei briganti che li derubavano e li lasciò come preda ai loro nemici. Gli Israeliti non riuscivano più a difendersi.
Rimandi
2,14 il Signore non li sopportò più Nm 25,3; Dt 7,4; Gs 22,20; 2 Sam 24,1; Is 5,25; Ger 4,8; cfr. Ef 5,6. — li lasciò come preda Gdc 3,8; 4,2; 10,7; Dt 32,30; 1 Sam 12,9; Is 50,1; 52,3; Sal 44,13.
Nova Vulgata 2,15sed, quocumque pergere voluissent, manus Domini erat super eos ad malum, sicut locutus est et iuravit eis, et vehementer afflicti sunt.
Interconfessionale GdcIn battaglia erano sempre sconfitti, poiché il Signore era contro di loro, come più volte aveva minacciato. Gli Israeliti si trovarono così in una situazione disperata.
Rimandi
2,15 come aveva minacciato Dt 28,15-46.
Nova Vulgata
2,16Suscitavitque Dominus iudices, qui liberarent eos de vastantium manibus; 
Interconfessionale GdcAllora il Signore diede agli Israeliti nuovi capi, detti giudici. Questi li salvarono dai briganti.
Note al Testo
2,16 I giudici, di cui parla questo libro, sono uomini o donne cui Dio dà l’incarico sia di comandare e di governare, sia di salvare una o più tribù in difficoltà.
Nova Vulgata 2,17sed nec illos audire voluerunt fornicantes cum diis alienis et adorantes eos. Cito deseruerunt viam, per quam ingressi fuerant patres eorum audientes mandata Domini, et omnia fecere contraria.
Interconfessionale GdcGli Israeliti però non diedero ascolto neppure ai giudici. Tradirono il Signore e adorarono altri dèi. Ormai erano lontani dall’esempio dei loro padri, che avevano ubbidito alla volontà del Signore.
Rimandi
2,17 adorarono altri dei Os 1,2+. — lontani dall’esempio dei loro padri Ger 6,16.
Nova Vulgata 2,18Cumque Dominus iudices suscitaret eis, erat Dominus cum iudice et liberabat eos de manu hostium eorum toto tempore iudicis, quia flectebatur misericordia et audiebat gemitus afflictorum.
Interconfessionale Gdc2,18Quando il Signore dava un giudice a Israele, continuava ad aiutarlo per tutta la sua vita; così salvava il popolo dai nemici. Il Signore, infatti, aveva compassione degli Israeliti che gemevano sotto la tirannia degli oppressori.
Nova Vulgata 2,19Postquam autem mortuus esset iudex, revertebantur et multo faciebant peiora quam fecerant patres sui, sequentes deos alienos, servientes eis et adorantes illos: non dimiserunt opera sua et viam durissimam, per quam ambulare consueverant.
Interconfessionale Gdc2,19Ma quando il giudice moriva, il popolo tornava a fare come prima e si comportava peggio ancora della generazione precedente. Adorava idoli e si rifiutava di abbandonare le sue abitudini corrotte e di cambiare la sua condotta ostinata.
Nova Vulgata
2,20Iratusque est furor Domini in Israel et ait: «Quia irritum fecit gens ista pactum meum, quod pepigeram cum patribus eorum, et vocem meam audire contempsit,
Interconfessionale GdcAllora il Signore, pieno di sdegno contro Israele, disse: «Questa gente non ha mantenuto i patti stabiliti con i suoi padri. Non mi ha ubbidito,
Rimandi
2,20 sdegno del Signore Gdc 2,14+. — violazione dei patti Dt 17,2; Gs 7,11; 23,16; 2 Re 18,12; Os 6,7.
Nova Vulgata 2,21et ego non expellam gentes, quas dimisit Iosue et mortuus est;
Interconfessionale Gdcperciò d’ora in poi non scaccerò più da questa terra le nazioni che vi sono rimaste dopo la morte di Giosuè».
Rimandi
2,21 non scaccerò più le nazioni Dt 4,38+.
Nova Vulgata 2,22ut in ipsis experiar Israel, utrum custodiant viam Domini et ambulent in ea, sicut custodierunt patres eorum, an non».
Interconfessionale GdcIl Signore voleva servirsi degli stranieri per mettere alla prova gli Israeliti e vedere se restavano fedeli alla sua volontà, come avevano fatto i loro padri.
Rimandi
2,22 gli Israeliti messi alla prova Es 15,25; 16,4; 20,20; Dt 8,2; Is 48,10; Ger 9,6; Sal 81,8. — fedeli alla sua volontà Dt 8,6+.
Nova Vulgata
2,23Dimisit ergo Dominus has nationes et cito expellere noluit nec tradidit in manibus Iosue.
Interconfessionale GdcPer questo aveva lasciato nella regione quelle popolazioni: esse non furono vinte da Giosuè né scacciate dopo la sua morte.
Rimandi
2,23 territorio non conquistato Gs 13,1-6.