Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Ecclesiasticus - 29

Ecclesiasticus

Nova Vulgata Torna al libro

AT ebraico

Nova Vulgata 29 29,1Qui facit misericordiam, feneratur proximo suo;
et, qui confortat manu, mandata servat.
Nova Vulgata
29,2Fenerare proximo tuo in tempore necessitatis illius
et iterum redde proximo in tempore suo.
Nova Vulgata
29,3Confirma verbum et fideliter age cum illo,
et omni tempore invenies, quod tibi necessarium est.
Nova Vulgata
29,4Multi quasi inventionem aestimaverunt fenus
et praestiterunt molestiam his, qui se adiuverunt.
Nova Vulgata
29,5Donec accipiat, osculatur manus dantis
et de possessionibus proximi humiliat vocem suam;
Nova Vulgata
29,6et in tempore redditionis postulabit tempus,
et reddet verba taedii et murmurationum et tempus causabitur.
Nova Vulgata
29,7Si autem potuerit reddere, adversabitur;
solidi vix reddet dimidium
et computabit illud quasi inventionem.
Nova Vulgata
29,8Sin autem, fraudabit illum pecunia sua
et possidebit illum inimicum gratis.
Nova Vulgata
29,9Et convicia et maledicta reddet illi
et pro honore et beneficio reddet illi contumeliam.
Nova Vulgata
29,10Multi non causa nequitiae non fenerati sunt,
sed fraudari gratis timuerunt.
Nova Vulgata
29,11Verumtamen super humilem longanimis esto
et pro eleemosyna non trahas illum.
Nova Vulgata
29,12Propter mandatum assume pauperem
et propter inopiam eius ne dimittas eum vacuum.
Nova Vulgata
29,13Perde pecuniam propter fratrem et amicum tuum
et non abscondas illam sub lapide in perditionem.
Nova Vulgata
29,14Pone thesaurum tuum in praeceptis Altissimi,
et proderit tibi magis quam aurum.
Nova Vulgata
29,15Conclude eleemosynam in corde pauperis,
et haec pro te exorabit ab omni malo.
Nova Vulgata 29,16 
Nova Vulgata 29,17 
Nova Vulgata
29,18Super scutum roboris et super lanceam ponderis
adversus inimicum tuum pugnabit pro te.
Nova Vulgata
29,19Vir bonus fidem facit pro proximo suo;
et, qui perdiderit confusionem, fugiet repromissorem.
Nova Vulgata
29,20Gratiam fideiussoris ne obliviscaris:
dedit enim pro te animam suam.
Nova Vulgata 29,21 
Nova Vulgata
29,22Bona repromissoris dissipabit peccator,
et ingratus sensu derelinquet liberantem se.
Nova Vulgata 29,23 
Nova Vulgata
29,24Repromissio multos perdidit recte agentes
et commovit illos quasi fluctus maris;
Nova Vulgata
29,25viros potentes transmigrare fecit,
et vagati sunt in gentibus alienis.
Nova Vulgata
29,26Peccator transgrediens mandata Domini
incidet in repromissionem,
et, qui conatur lucrum sectari, incidet in iudicium.
Nova Vulgata
29,27Sponde pro proximo secundum virtutem tuam,
sed attende tibi, ne incidas.
Nova Vulgata
29,28Initium vitae hominis aqua et panis et vestimentum
et domus protegens turpitudinem.
Nova Vulgata
29,29Melior est victus pauperis sub tegmine asserum
quam epulae splendidae in peregre sine domicilio.
Nova Vulgata
29,30Super parvo et magno placeat tibi,
et improperium peregrinationis non audies.
Nova Vulgata
29,31Vita nequam hospitandi de domo in domum,
et ubi hospitabitur, non fiducialiter aget, nec aperiet os.
Nova Vulgata
29,32Hospitaberis et pasceris et potaberis sine gratia,
et ad haec amara audiet:
Nova Vulgata
29,33«Transi, hospes, et orna mensam
et, si quae in manu habes, ciba me!».
Nova Vulgata
29,34«Exi a facie honoratioris!
Necessitudine domus meae hospitio mihi factus est frater».
Nova Vulgata
29,35Gravia haec homini habenti sensum:
obiurgatio peregrinationis et improperium feneratoris.