Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Ecclesiasticus - 20

Ecclesiasticus

Nova Vulgata Torna al libro

AT greco

Nova Vulgata 20 Quam bonum est arguere quam irasci,

et confitentem in oratione non prohibere!

La: 4. 24c. 30b
Gr II: 24c. 30b
AT greco Sir20,1ἔστιν ἔλεγχος ὃς οὐκ ἔστιν ὡραῖος καὶ ἔστιν σιωπῶν καὶ αὐτὸς φρόνιμος
Nova Vulgata
20,2Concupiscentia spadonis devirginans iuvenculam:
AT greco Sir20,2ὡς καλὸν ἐλέγξαι ἢ θυμοῦσθαι
Nova Vulgata
20,3sic qui facit per vim iudicium iniquum.
AT greco Sir20,3καὶ ὁ ἀνθομολογούμενος ἀπὸ ἐλαττώσεως κωλυθήσεται
Nova Vulgata
20,4Quam bonum est correptum manifestare paenitentiam!

Sic enim effugies voluntarium peccatum.

AT greco Sir20,4ἐπιθυμία εὐνούχου ἀποπαρθενῶσαι νεάνιδα οὕτως ὁ ποιῶν ἐν βίᾳ κρίματα
Nova Vulgata
20,5Est tacens, qui invenitur sapiens,

et est odibilis, quia procax est ad loquendum.

AT greco Sir20,5ἔστιν σιωπῶν εὑρισκόμενος σοφός καὶ ἔστιν μισητὸς ἀπὸ πολλῆς λαλιᾶς
Nova Vulgata
20,6Est tacens non habens responsum,

et est tacens sciens tempus aptum.

AT greco Sir20,6ἔστιν σιωπῶν οὐ γὰρ ἔχει ἀπόκρισιν καὶ ἔστιν σιωπῶν εἰδὼς καιρόν
Nova Vulgata
20,7Homo sapiens tacebit usque ad tempus,

lascivus autem et imprudens non servabunt tempus.

AT greco Sir20,7ἄνθρωπος σοφὸς σιγήσει ἕως καιροῦ ὁ δὲ λαπιστὴς καὶ ἄφρων ὑπερβήσεται καιρόν
Nova Vulgata
20,8Qui multis utitur verbis, exsecrabitur;

et, qui potestatem sibi assumit iniuste, odietur.

AT greco Sir20,8ὁ πλεονάζων λόγῳ βδελυχθήσεται καὶ ὁ ἐνεξουσιαζόμενος μισηθήσεται
Nova Vulgata
20,9Est processus in malis viro indisciplinato,

et est inventio in detrimentum.

AT greco Sir20,9ἔστιν εὐοδία ἐν κακοῖς ἀνδρί καὶ ἔστιν εὕρεμα εἰς ἐλάττωσιν
Nova Vulgata
20,10Est datum, quod non est utile,

et est datum, cuius retributio duplex.

AT greco Sir20,10ἔστιν δόσις ἣ οὐ λυσιτελήσει σοι καὶ ἔστιν δόσις ἧς τὸ ἀνταπόδομα διπλοῦν
Nova Vulgata
20,11Est propter gloriam minoratio,

et est qui ab humilitate levat caput.

AT greco Sir20,11ἔστιν ἐλάττωσις ἕνεκεν δόξης καὶ ἔστιν ὃς ἀπὸ ταπεινώσεως ἦρεν κεφαλήν
Nova Vulgata
20,12Est qui multa redimat modico pretio

et restituens ea in septuplum.

AT greco Sir20,12ἔστιν ἀγοράζων πολλὰ ὀλίγου καὶ ἀποτιννύων αὐτὰ ἑπταπλάσιον
Nova Vulgata
20,13Sapiens in verbis seipsum amabilem facit,

gratiae autem fatuorum effundentur.
AT greco Sir20,13ὁ σοφὸς ἐν λόγοις ἑαυτὸν προσφιλῆ ποιήσει χάριτες δὲ μωρῶν ἐκχυθήσονται
Nova Vulgata
20,14Datum insipientis non erit utile tibi,

oculi enim illius septemplices sunt:
AT greco Sir20,14δόσις ἄφρονος οὐ λυσιτελήσει σοι οἱ γὰρ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἀνθ’ ἑνὸς πολλοί
Nova Vulgata
20,15exigua dabit et multa improperabit,

et apertio oris illius quasi clamantis.

AT greco Sir20,15ὀλίγα δώσει καὶ πολλὰ ὀνειδίσει καὶ ἀνοίξει τὸ στόμα αὐτοῦ ὡς κῆρυξ σήμερον δανιεῖ καὶ αὔριον ἀπαιτήσει μισητὸς ἄνθρωπος ὁ τοιοῦτος
Nova Vulgata
20,16Hodie feneratur quis et cras expetit:

odibilis est homo huiusmodi.

AT greco Sir20,16μωρὸς ἐρεῖ οὐχ ὑπάρχει μοι φίλος καὶ οὐκ ἔστιν χάρις τοῖς ἀγαθοῖς μου
Nova Vulgata
20,17Fatuus dicit: «Non est mihi amicus,
et non est gratia bonis meis».

AT greco Sir20,17οἱ ἔσθοντες τὸν ἄρτον αὐτοῦ φαῦλοι γλώσσῃ ποσάκις καὶ ὅσοι καταγελάσονται αὐτοῦ
Nova Vulgata
20,18Qui enim edunt panem illius, falsae linguae sunt.

Quoties et quanti irridebunt eum!

AT greco Sir20,18ὀλίσθημα ἀπὸ ἐδάφους μᾶλλον ἢ ἀπὸ γλώσσης οὕτως πτῶσις κακῶν κατὰ σπουδὴν ἥξει
Nova Vulgata
20,19Neque enim, quod habendum erat, directo sensu distribuit,

similiter et, quod non erat habendum, est indifferens ei.

AT greco Sir20,19ἄνθρωπος ἄχαρις μῦθος ἄκαιρος ἐν στόματι ἀπαιδεύτων ἐνδελεχισθήσεται
Nova Vulgata
20,20Melius lapsus in pavimento quam lapsus linguae:

sic casus malorum festinanter veniet.

AT greco Sir20,20ἀπὸ στόματος μωροῦ ἀποδοκιμασθήσεται παραβολή οὐ γὰρ μὴ εἴπῃ αὐτὴν ἐν καιρῷ αὐτῆς
Nova Vulgata
20,21Homo acharis quasi fabula importuna;

in ore indisciplinatorum assidua erit.

AT greco Sir20,21ἔστιν κωλυόμενος ἁμαρτάνειν ἀπὸ ἐνδείας καὶ ἐν τῇ ἀναπαύσει αὐτοῦ οὐ κατανυγήσεται
Nova Vulgata
20,22Ex ore fatui reprobabitur parabola,

non enim dicit illam in tempore suo.

AT greco Sir20,22ἔστιν ἀπολλύων τὴν ψυχὴν αὐτοῦ δι’ αἰσχύνην καὶ ἀπὸ ἄφρονος προσώπου ἀπολεῖ αὐτήν
Nova Vulgata
20,23Est qui vetatur peccare prae inopia,
et in requie sua non stimulabitur.

AT greco Sir20,23ἔστιν χάριν αἰσχύνης ἐπαγγελλόμενος φίλῳ καὶ ἐκτήσατο αὐτὸν ἐχθρὸν δωρεάν
Nova Vulgata
20,24Est qui perdit animam suam prae confusione,

et ab imprudenti persona perdet eam;

personae autem acceptione perdet se.

AT greco Sir20,24μῶμος πονηρὸς ἐν ἀνθρώπῳ ψεῦδος ἐν στόματι ἀπαιδεύτων ἐνδελεχισθήσεται
Nova Vulgata
20,25Est qui prae confusione promittit amico,

et lucratus est eum inimicum gratis.

AT greco Sir20,25αἱρετὸν κλέπτης ἢ ὁ ἐνδελεχίζων ψεύδει ἀμφότεροι δὲ ἀπώλειαν κληρονομήσουσιν
Nova Vulgata
20,26Opprobrium nequam in homine mendacium,

et in ore indisciplinatorum assidue erit.

AT greco Sir20,26ἦθος ἀνθρώπου ψευδοῦς ἀτιμία καὶ ἡ αἰσχύνη αὐτοῦ μετ’ αὐτοῦ ἐνδελεχῶς
Nova Vulgata
20,27Potior fur quam assiduitas viri mendacis;

perditionem autem ambo hereditabunt.

AT greco Sir20,27ὁ σοφὸς ἐν λόγοις προάξει ἑαυτόν καὶ ἄνθρωπος φρόνιμος ἀρέσει μεγιστᾶσιν
Nova Vulgata
20,28Mos hominis mendacis est sine honore,

et confusio illius cum ipso sine intermissione.

AT greco Sir20,28ὁ ἐργαζόμενος γῆν ἀνυψώσει θιμωνιὰν αὐτοῦ καὶ ὁ ἀρέσκων μεγιστᾶσιν ἐξιλάσεται ἀδικίαν
Nova Vulgata
20,29Verbum parabolarum.

Sapiens in verbis producet seipsum,

et homo prudens placebit magnatis.

AT greco Sir20,29ξένια καὶ δῶρα ἀποτυφλοῖ ὀφθαλμοὺς σοφῶν καὶ ὡς φιμὸς ἐν στόματι ἀποτρέπει ἐλεγμούς
Nova Vulgata
20,30Qui operatur terram suam, inaltabit acervum frugum,

et, qui operatur iustitiam, ipse exaltabitur;

qui vero placet magnatis, effugiet iniquitatem.

AT greco Sir20,30σοφία κεκρυμμένη καὶ θησαυρὸς ἀφανής τίς ὠφέλεια ἐν ἀμφοτέροις
Nova Vulgata
20,31Xenia et dona excaecant oculos iudicum

et quasi camus in ore avertunt correptiones eorum.

AT greco Sir20,31κρείσσων ἄνθρωπος ἀποκρύπτων τὴν μωρίαν αὐτοῦ ἢ ἄνθρωπος ἀποκρύπτων τὴν σοφίαν αὐτοῦ
Nova Vulgata
20,32Sapientia absconsa et thesaurus invisus,

quae utilitas in utrisque?

Nova Vulgata
20,33Melior est, qui celat insipientiam suam,

quam homo, qui abscondit sapientiam suam.