Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

GRECO_LXX

AT greco

BibbiaEDU-logo

AT greco - Antico Testamento - Libri Sapienziali - Siracide - 27

Siracide

AT greco Torna al libro

Nova Vulgata

AT greco 27 27,1χάριν διαφόρου πολλοὶ ἥμαρτον καὶ ὁ ζητῶν πληθῦναι ἀποστρέψει ὀφθαλμόν
Nova Vulgata EccliPropter lucrum multi deliquerunt;
et, qui quaerit locupletari, avertet oculum suum.
La: 9cd. 23a. 29b
AT greco 27,2ἀνὰ μέσον ἁρμῶν λίθων παγήσεται πάσσαλος καὶ ἀνὰ μέσον πράσεως καὶ ἀγορασμοῦ συντριβήσεται ἁμαρτία
Nova Vulgata
Eccli27,2Sicut in medio compaginis lapidum palus figitur,
sic et inter medium venditionis et emptionis constringitur peccatum.
AT greco 27,3ἐὰν μὴ ἐν φόβῳ κυρίου κρατήσῃ κατὰ σπουδήν ἐν τάχει καταστραφήσεται αὐτοῦ ὁ οἶκος
AT greco 27,4ἐν σείσματι κοσκίνου διαμένει κοπρία οὕτως σκύβαλα ἀνθρώπου ἐν λογισμῷ αὐτοῦ
Nova Vulgata
Eccli27,4Si non in timore Domini tenueris te,
instanter cito subvertetur domus tua.
AT greco 27,5σκεύη κεραμέως δοκιμάζει κάμινος καὶ πειρασμὸς ἀνθρώπου ἐν διαλογισμῷ αὐτοῦ
Nova Vulgata
Eccli27,5Sicut in percussura cribri remanent quisquiliae,
sic peripsemata hominis in cogitatu illius.
AT greco 27,6γεώργιον ξύλου ἐκφαίνει ὁ καρπὸς αὐτοῦ οὕτως λόγος ἐνθυμήματος καρδίας ἀνθρώπου
Nova Vulgata
Eccli27,6Vasa figuli probat fornax,
et homines iustos tentatio tribulationis.
AT greco 27,7πρὸ λογισμοῦ μὴ ἐπαινέσῃς ἄνδρα οὗτος γὰρ πειρασμὸς ἀνθρώπων
Nova Vulgata
Eccli27,7Sicut rusticationem ligni ostendit fructus illius,
sic verbum ex cogitatu cordis hominis.
AT greco 27,8ἐὰν διώκῃς τὸ δίκαιον καταλήμψῃ καὶ ἐνδύσῃ αὐτὸ ὡς ποδήρη δόξης
Nova Vulgata Eccli27,8Ante sermonem non laudes virum:
haec enim tentatio est hominum.
AT greco 27,9πετεινὰ πρὸς τὰ ὅμοια αὐτοῖς καταλύσει καὶ ἀλήθεια πρὸς τοὺς ἐργαζομένους αὐτὴν ἐπανήξει
Nova Vulgata
Eccli27,9Si sequaris iustitiam, apprehendes illam
et indues quasi poderem honoris
et inhabitabis cum ea, et proteget te in sempiternum,
et in die agnitionis invenies firmamentum.
AT greco 27,10λέων θήραν ἐνεδρεύει οὕτως ἁμαρτία ἐργαζομένους ἄδικα
Nova Vulgata
Eccli27,10Volatilia ad sibi similia conveniunt,
et veritas ad eos, qui operantur illam, revertetur.
AT greco 27,11διήγησις εὐσεβοῦς διὰ παντὸς σοφία ὁ δὲ ἄφρων ὡς σελήνη ἀλλοιοῦται
Nova Vulgata
Eccli27,11Leo venationi insidiatur semper,
sic peccata operantibus iniquitates.
AT greco 27,12εἰς μέσον ἀσυνέτων συντήρησον καιρόν εἰς μέσον δὲ διανοουμένων ἐνδελέχιζε
Nova Vulgata
Eccli27,12Loquela timorati semper in sapientia manet;
stultus autem sicut luna mutatur.
AT greco 27,13διήγησις μωρῶν προσόχθισμα καὶ ὁ γέλως αὐτῶν ἐν σπατάλῃ ἁμαρτίας
Nova Vulgata
Eccli27,13In medio insensatorum serva tempus,
in medio autem cogitantium assiduus esto.
AT greco 27,14λαλιὰ πολυόρκου ἀνορθώσει τρίχας καὶ ἡ μάχη αὐτῶν ἐμφραγμὸς ὠτίων
Nova Vulgata
Eccli27,14Loquela stultorum odiosa,
et risus illorum in deliciis peccati.
AT greco 27,15ἔκχυσις αἵματος μάχη ὑπερηφάνων καὶ ἡ διαλοιδόρησις αὐτῶν ἀκοὴ μοχθηρά
Nova Vulgata
Eccli27,15Loquacitas multum iurantis horripilationem capiti statuet,
et rixa illorum obturatio aurium.
AT greco 27,16ὁ ἀποκαλύπτων μυστήρια ἀπώλεσεν πίστιν καὶ οὐ μὴ εὕρῃ φίλον πρὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ
Nova Vulgata
Eccli27,16Effusio sanguinis rixa superborum,
et maledictio illorum auditus gravis.
AT greco 27,17στέρξον φίλον καὶ πιστώθητι μετ’ αὐτοῦ ἐὰν δὲ ἀποκαλύψῃς τὰ μυστήρια αὐτοῦ μὴ καταδιώξῃς ὀπίσω αὐτοῦ
Nova Vulgata
Eccli27,17Qui denudat arcana, amici fidem perdit
et non inveniet amicum ad animum suum:
AT greco 27,18καθὼς γὰρ ἀπώλεσεν ἄνθρωπος τὸν νεκρὸν αὐτοῦ οὕτως ἀπώλεσας τὴν φιλίαν τοῦ πλησίον
Nova Vulgata
Eccli27,18dilige amicum et coniungere fide cum illo;
AT greco 27,19καὶ ὡς πετεινὸν ἐκ χειρός σου ἀπέλυσας οὕτως ἀφῆκας τὸν πλησίον καὶ οὐ θηρεύσεις αὐτόν
Nova Vulgata
Eccli27,19quod, si denudaveris absconsa illius,
non persequeris post eum.
AT greco 27,20μὴ αὐτὸν διώξῃς ὅτι μακρὰν ἀπέστη καὶ ἐξέφυγεν ὡς δορκὰς ἐκ παγίδος
Nova Vulgata
Eccli27,20Sicut enim homo, qui extulit mortuum suum,
sic et qui perdit amicitiam proximi sui;
AT greco 27,21ὅτι τραῦμα ἔστιν καταδῆσαι καὶ λοιδορίας ἔστιν διαλλαγή ὁ δὲ ἀποκαλύψας μυστήρια ἀφήλπισεν
Nova Vulgata
Eccli27,21et sicut qui dimittit avem de manu sua,
sic dereliquisti proximum tuum et non eum capies.
AT greco 27,22διανεύων ὀφθαλμῷ τεκταίνει κακά καὶ οὐδεὶς αὐτὰ ἀποστήσει ἀπ’ αὐτοῦ
Nova Vulgata
Eccli27,22Non illum sequaris, quoniam longe abest;
effugit enim quasi caprea de laqueo,
quoniam vulnerata est anima eius;
AT greco 27,23ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν σου γλυκανεῖ τὸ στόμα αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τῶν λόγων σου ἐκθαυμάσει ὕστερον δὲ διαστρέψει τὸ στόμα αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖς λόγοις σου δώσει σκάνδαλον
Nova Vulgata
Eccli27,23ultra eum non poteris colligare.
Et maledicti est concordatio,
AT greco 27,24πολλὰ ἐμίσησα καὶ οὐχ ὡμοίωσα αὐτῷ καὶ ὁ κύριος μισήσει αὐτόν
Nova Vulgata
Eccli27,24denudare autem amici mysteria
amputatio spei est.
AT greco 27,25ὁ βάλλων λίθον εἰς ὕψος ἐπὶ κεφαλὴν αὐτοῦ βάλλει καὶ πληγὴ δολία διελεῖ τραύματα
Nova Vulgata
Eccli27,25Annuens oculo fabricat iniqua; qui novit eum, recedet ab illo.
AT greco 27,26ὁ ὀρύσσων βόθρον εἰς αὐτὸν ἐμπεσεῖται καὶ ὁ ἱστῶν παγίδα ἐν αὐτῇ ἁλώσεται
Nova Vulgata
Eccli27,26In conspectu oculorum tuorum condulcabit os suum
et super sermones tuos admirabitur;
novissime autem pervertet os suum
et in verbis tuis dabit scandalum.
AT greco 27,27ὁ ποιῶν πονηρά εἰς αὐτὸν κυλισθήσεται καὶ οὐ μὴ ἐπιγνῷ πόθεν ἥκει αὐτῷ
Nova Vulgata
Eccli27,27Multa odivi et non coaequavi ei,
et Dominus odiet illum.
AT greco 27,28ἐμπαιγμὸς καὶ ὀνειδισμὸς ὑπερηφάνῳ καὶ ἡ ἐκδίκησις ὡς λέων ἐνεδρεύσει αὐτόν
Nova Vulgata
Eccli27,28Qui in altum mittit lapidem, super caput eius cadet,
et plaga dolosa dolosi dividet vulnera.
AT greco 27,29παγίδι ἁλώσονται οἱ εὐφραινόμενοι πτώσει εὐσεβῶν καὶ ὀδύνη καταναλώσει αὐτοὺς πρὸ τοῦ θανάτου αὐτῶν
Nova Vulgata Eccli27,29Qui foveam fodit, incidet in eam,
et, qui statuit lapidem proximo, offendet in eo,
et, qui laqueum alii ponit, capietur in illo.
AT greco 27,30μῆνις καὶ ὀργή καὶ ταῦτά ἐστιν βδελύγματα καὶ ἀνὴρ ἁμαρτωλὸς ἐγκρατὴς ἔσται αὐτῶν
Nova Vulgata
Eccli27,30Facienti nequissimum consilium, super ipsum devolvetur,
et non agnoscet, unde adveniat illi.