Capitoli

100

101

102

103

104

105

106

107

108

109

110

111

112

113

114

115

116

117

118

119

120

121

122

123

124

125

126

127

128

129

130

131

132

133

134

135

136

137

138

139

140

141

142

143

144

145

146

147

148

149

150

151

AT greco - Antico Testamento - Libri Sapienziali - Salmi - 103

Salmi

AT greco Torna al libro

Nova Vulgata

AT greco 103 ^103,1gr. psalm 103 (heb. 104) τῷ Δαυιδ εὐλόγει ἡ ψυχή μου τὸν κύριον κύριε ὁ θεός μου ἐμεγαλύνθης σφόδρα ἐξομολόγησιν καὶ εὐπρέπειαν ἐνεδύσω

Nova Vulgata
^Ps^103,1David. 
Benedic, anima mea, Domino,
et omnia, quae intra me sunt, nomini sancto eius.

AT greco ^103,2ἀναβαλλόμενος φῶς ὡς ἱμάτιον ἐκτείνων τὸν οὐρανὸν ὡσεὶ δέρριν

Nova Vulgata
^Ps^103,2Benedic, anima mea, Domino 
et noli oblivisci omnes retributiones eius.

AT greco ^103,3ὁ στεγάζων ἐν ὕδασιν τὰ ὑπερῷα αὐτοῦ ὁ τιθεὶς νέφη τὴν ἐπίβασιν αὐτοῦ ὁ περιπατῶν ἐπὶ πτερύγων ἀνέμων

Nova Vulgata
^Ps^103,3Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis, 
qui sanat omnes infirmitates tuas;

AT greco ^103,4ὁ ποιῶν τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πῦρ φλέγον

Nova Vulgata
^Ps^103,4qui redimit de interitu vitam tuam, 
qui coronat te in misericordia et miserationibus;

AT greco ^103,5ἐθεμελίωσεν τὴν γῆν ἐπὶ τὴν ἀσφάλειαν αὐτῆς οὐ κλιθήσεται εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος

Nova Vulgata
^Psqui replet in bonis aetatem tuam: 
renovabitur ut aquilae iuventus tua.

5 Aetatem – Qui sensus deductus est a voce Hebraica ‛ādāh, i. e. «appropinquare, progredi (aetate)», in TM scriptum invenitur «ornamentum», quod cum contextu orationis non congruit

AT greco ^103,6ἄβυσσος ὡς ἱμάτιον τὸ περιβόλαιον αὐτοῦ ἐπὶ τῶν ὀρέων στήσονται ὕδατα

Nova Vulgata
^Ps^103,6Faciens iustitias Dominus 
et iudicium omnibus iniuriam patientibus.

AT greco ^103,7ἀπὸ ἐπιτιμήσεώς σου φεύξονται ἀπὸ φωνῆς βροντῆς σου δειλιάσουσιν

Nova Vulgata
^Ps^103,7Notas fecit vias suas Moysi, 
filiis Israel adinventiones suas.

AT greco ^103,8ἀναβαίνουσιν ὄρη καὶ καταβαίνουσιν πεδία εἰς τόπον ὃν ἐθεμελίωσας αὐτοῖς

Nova Vulgata
^Ps^103,8Miserator et misericors Dominus, 
longanimis et multae misericordiae.

AT greco ^103,9ὅριον ἔθου ὃ οὐ παρελεύσονται οὐδὲ ἐπιστρέψουσιν καλύψαι τὴν γῆν

Nova Vulgata
^Ps^103,9Non in perpetuum contendet 
neque in aeternum irascetur.

AT greco ^103,10ὁ ἐξαποστέλλων πηγὰς ἐν φάραγξιν ἀνὰ μέσον τῶν ὀρέων διελεύσονται ὕδατα

Nova Vulgata
^Ps^103,10Non secundum peccata nostra fecit nobis 
neque secundum iniquitates nostras retribuit nobis.

AT greco ^103,11ποτιοῦσιν πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ προσδέξονται ὄναγροι εἰς δίψαν αὐτῶν

Nova Vulgata
^Ps^103,11Quoniam, quantum exaltatur caelum a terra, 
praevaluit misericordia eius super timentes eum;

AT greco ^103,12ἐπ’ αὐτὰ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσει ἐκ μέσου τῶν πετρῶν δώσουσιν φωνήν

Nova Vulgata
^Ps^103,12quantum distat ortus ab occidente, 
longe fecit a nobis iniquitates nostras.

AT greco ^103,13ποτίζων ὄρη ἐκ τῶν ὑπερῴων αὐτοῦ ἀπὸ καρποῦ τῶν ἔργων σου χορτασθήσεται ἡ γῆ

Nova Vulgata
^Ps^103,13Quomodo miseretur pater filiorum, 
misertus est Dominus timentibus se.

AT greco ^103,14ἐξανατέλλων χόρτον τοῖς κτήνεσιν καὶ χλόην τῇ δουλείᾳ τῶν ἀνθρώπων τοῦ ἐξαγαγεῖν ἄρτον ἐκ τῆς γῆς

Nova Vulgata
^Ps^103,14Quoniam ipse cognovit figmentum nostrum, 
recordatus est quoniam pulvis sumus.

AT greco ^103,15καὶ οἶνος εὐφραίνει καρδίαν ἀνθρώπου τοῦ ἱλαρῦναι πρόσωπον ἐν ἐλαίῳ καὶ ἄρτος καρδίαν ἀνθρώπου στηρίζει

Nova Vulgata
^Ps^103,15Homo: sicut fenum dies eius, 
tamquam flos agri sic efflorebit.

AT greco ^103,16χορτασθήσεται τὰ ξύλα τοῦ πεδίου αἱ κέδροι τοῦ Λιβάνου ἃς ἐφύτευσεν

Nova Vulgata
^Ps^103,16Spirat ventus in illum, et non subsistet, 
et non cognoscet eum amplius locus eius.

AT greco ^103,17ἐκεῖ στρουθία ἐννοσσεύσουσιν τοῦ ἐρωδιοῦ ἡ οἰκία ἡγεῖται αὐτῶν

Nova Vulgata
^Ps^103,17Misericordia autem Domini ab aeterno 
et usque in aeternum super timentes eum; 
et iustitia illius in filios filiorum,

AT greco ^103,18ὄρη τὰ ὑψηλὰ ταῖς ἐλάφοις πέτρα καταφυγὴ τοῖς χοιρογρυλλίοις

Nova Vulgata
^Ps^103,18in eos, qui servant testamentum eius 
et memores sunt mandatorum ipsius ad faciendum ea.

AT greco ^103,19ἐποίησεν σελήνην εἰς καιρούς ὁ ἥλιος ἔγνω τὴν δύσιν αὐτοῦ

Nova Vulgata
^Ps^103,19Dominus in caelo paravit sedem suam, 
et regnum ipsius omnibus dominabitur.

AT greco ^103,20ἔθου σκότος καὶ ἐγένετο νύξ ἐν αὐτῇ διελεύσονται πάντα τὰ θηρία τοῦ δρυμοῦ

Nova Vulgata
^Ps^103,20Benedicite Domino, omnes angeli eius,
potentes virtute, facientes verbum illius 
in audiendo vocem sermonum eius.

AT greco ^103,21σκύμνοι ὠρυόμενοι ἁρπάσαι καὶ ζητῆσαι παρὰ τοῦ θεοῦ βρῶσιν αὐτοῖς

Nova Vulgata
^Ps^103,21Benedicite Domino, omnes virtutes eius, 
ministri eius, qui facitis voluntatem eius.

AT greco ^103,22ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος καὶ συνήχθησαν καὶ ἐν ταῖς μάνδραις αὐτῶν κοιτασθήσονται

Nova Vulgata
^Ps^103,22Benedicite Domino, omnia opera eius, 
in omni loco dominationis eius. 
Benedic, anima mea, Domino.

AT greco ^103,23ἐξελεύσεται ἄνθρωπος ἐπὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τὴν ἐργασίαν αὐτοῦ ἕως ἑσπέρας

AT greco ^103,24ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου κύριε πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας ἐπληρώθη ἡ γῆ τῆς κτήσεώς σου

AT greco ^103,25αὕτη ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη καὶ εὐρύχωρος ἐκεῖ ἑρπετά ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός ζῷα μικρὰ μετὰ μεγάλων

AT greco ^103,26ἐκεῖ πλοῖα διαπορεύονται δράκων οὗτος ὃν ἔπλασας ἐμπαίζειν αὐτῷ

AT greco ^103,27πάντα πρὸς σὲ προσδοκῶσιν δοῦναι τὴν τροφὴν αὐτοῖς εὔκαιρον

AT greco ^103,28δόντος σου αὐτοῖς συλλέξουσιν ἀνοίξαντος δέ σου τὴν χεῖρα τὰ σύμπαντα πλησθήσονται χρηστότητος

AT greco ^103,29ἀποστρέψαντος δέ σου τὸ πρόσωπον ταραχθήσονται ἀντανελεῖς τὸ πνεῦμα αὐτῶν καὶ ἐκλείψουσιν καὶ εἰς τὸν χοῦν αὐτῶν ἐπιστρέψουσιν

AT greco ^103,30ἐξαποστελεῖς τὸ πνεῦμά σου καὶ κτισθήσονται καὶ ἀνακαινιεῖς τὸ πρόσωπον τῆς γῆς

AT greco ^103,31ἤτω ἡ δόξα κυρίου εἰς τὸν αἰῶνα εὐφρανθήσεται κύριος ἐπὶ τοῖς ἔργοις αὐτοῦ

AT greco ^103,32ὁ ἐπιβλέπων ἐπὶ τὴν γῆν καὶ ποιῶν αὐτὴν τρέμειν ὁ ἁπτόμενος τῶν ὀρέων καὶ καπνίζονται

AT greco ^103,33ᾄσω τῷ κυρίῳ ἐν τῇ ζωῇ μου ψαλῶ τῷ θεῷ μου ἕως ὑπάρχω

AT greco ^103,34ἡδυνθείη αὐτῷ ἡ διαλογή μου ἐγὼ δὲ εὐφρανθήσομαι ἐπὶ τῷ κυρίῳ

AT greco ^103,35ἐκλίποισαν ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ τῆς γῆς καὶ ἄνομοι ὥστε μὴ ὑπάρχειν αὐτούς εὐλόγει ἡ ψυχή μου τὸν κύριον

Capitolo 102

Capitolo 104