Capitoli

AT greco - Antico Testamento - Libri Sapienziali - Ecclesiaste (Qoelet) - 7

Ecclesiaste (Qoelet)

AT greco Torna al libro

Nova Vulgata

AT greco 7 ^7,1ἀγαθὸν ὄνομα ὑπὲρ ἔλαιον ἀγαθὸν καὶ ἡμέρα τοῦ θανάτου ὑπὲρ ἡμέραν γενέσεως αὐτοῦ

Nova Vulgata
^Eccle^7,1Melius est nomen bonum quam unguenta pretiosa, 
et dies mortis die nativitatis.

AT greco ^7,2ἀγαθὸν πορευθῆναι εἰς οἶκον πένθους ἢ ὅτι πορευθῆναι εἰς οἶκον πότου καθότι τοῦτο τέλος παντὸς τοῦ ἀνθρώπου καὶ ὁ ζῶν δώσει εἰς καρδίαν αὐτοῦ

Nova Vulgata
^Eccle^7,2Melius est ire ad domum luctus 
quam ad domum convivii; 
in illa enim finis cunctorum hominum, 
et vivens hoc conferet in corde.

AT greco ^7,3ἀγαθὸν θυμὸς ὑπὲρ γέλωτα ὅτι ἐν κακίᾳ προσώπου ἀγαθυνθήσεται καρδία

Nova Vulgata
^Eccle^7,3Melior est tristitia risu, 
quia per tristitiam vultus corrigitur animus.

AT greco ^7,4καρδία σοφῶν ἐν οἴκῳ πένθους καὶ καρδία ἀφρόνων ἐν οἴκῳ εὐφροσύνης

Nova Vulgata
^Eccle^7,4Cor sapientium in domo luctus, 
et cor stultorum in domo laetitiae.

AT greco ^7,5ἀγαθὸν τὸ ἀκοῦσαι ἐπιτίμησιν σοφοῦ ὑπὲρ ἄνδρα ἀκούοντα ᾆσμα ἀφρόνων

Nova Vulgata
^Eccle^7,5Melius est a sapiente corripi 
quam laetari stultorum canticis,

AT greco ^7,6ὅτι ὡς φωνὴ τῶν ἀκανθῶν ὑπὸ τὸν λέβητα οὕτως γέλως τῶν ἀφρόνων καί γε τοῦτο ματαιότης

Nova Vulgata
^Eccle^7,6quia sicut sonitus spinarum ardentium sub olla, 
sic risus stulti. 
Sed et hoc vanitas.

AT greco ^7,7ὅτι ἡ συκοφαντία περιφέρει σοφὸν καὶ ἀπόλλυσι τὴν καρδίαν εὐτονίας αὐτοῦ

Nova Vulgata
^Eccle^7,7Quia calumnia stultum facit sapientem, 
et munus cor insanire facit.

AT greco ^7,8ἀγαθὴ ἐσχάτη λόγων ὑπὲρ ἀρχὴν αὐτοῦ ἀγαθὸν μακρόθυμος ὑπὲρ ὑψηλὸν πνεύματι

Nova Vulgata
^Eccle^7,8«Melior est finis negotii quam principium, 
melior est patiens arrogante».

AT greco ^7,9μὴ σπεύσῃς ἐν πνεύματί σου τοῦ θυμοῦσθαι ὅτι θυμὸς ἐν κόλπῳ ἀφρόνων ἀναπαύσεται

Nova Vulgata
^Eccle^7,9Ne sis velox in animo ad irascendum, quia ira in sinu stulti requiescit.

AT greco ^7,10μὴ εἴπῃς τί ἐγένετο ὅτι αἱ ἡμέραι αἱ πρότεραι ἦσαν ἀγαθαὶ ὑπὲρ ταύτας ὅτι οὐκ ἐν σοφίᾳ ἐπηρώτησας περὶ τούτου

Nova Vulgata ^Eccle^7,10Ne dicas: «Quid, putas, causae est quod priora tempora meliora fuere quam nunc sunt?». Non enim ex sapientia interrogas de hoc.

AT greco ^7,11ἀγαθὴ σοφία μετὰ κληροδοσίας καὶ περισσεία τοῖς θεωροῦσιν τὸν ἥλιον

Nova Vulgata ^Eccle^7,11Bona est sapientia cum divitiis et prodest videntibus solem.

AT greco ^7,12ὅτι ἐν σκιᾷ αὐτῆς ἡ σοφία ὡς σκιὰ τοῦ ἀργυρίου καὶ περισσεία γνώσεως τῆς σοφίας ζωοποιήσει τὸν παρ’ αὐτῆς

Nova Vulgata ^Eccle^7,12Sicut enim protegit sapientia, sic protegit pecunia; hoc autem plus habet eruditio, quod sapientia vitam tribuit possessori suo.

AT greco ^7,13ἰδὲ τὰ ποιήματα τοῦ θεοῦ ὅτι τίς δυνήσεται τοῦ κοσμῆσαι ὃν ἂν ὁ θεὸς διαστρέψῃ αὐτόν

Nova Vulgata ^Eccle^7,13Considera opera Dei: quod nemo possit corrigere, quod ille curvum fecerit.

AT greco ^7,14ἐν ἡμέρᾳ ἀγαθωσύνης ζῆθι ἐν ἀγαθῷ καὶ ἐν ἡμέρᾳ κακίας ἰδέ καί γε σὺν τοῦτο σύμφωνον τούτῳ ἐποίησεν ὁ θεὸς περὶ λαλιᾶς ἵνα μὴ εὕρῃ ὁ ἄνθρωπος ὀπίσω αὐτοῦ μηδέν

Nova Vulgata ^Eccle^7,14In die bona fruere bonis et in die mala considera: Sicut hanc, sic et illam fecit Deus, ita ut non inveniat homo quidquam de futuro.

AT greco ^7,15σὺν τὰ πάντα εἶδον ἐν ἡμέραις ματαιότητός μου ἔστιν δίκαιος ἀπολλύμενος ἐν δικαίῳ αὐτοῦ καὶ ἔστιν ἀσεβὴς μένων ἐν κακίᾳ αὐτοῦ

Nova Vulgata
^Eccle^7,15Cuncta vidi in diebus vanitatis meae: est iustus, qui perit in iustitia sua, et impius, qui multo vivit tempore in malitia sua.

AT greco ^7,16μὴ γίνου δίκαιος πολὺ καὶ μὴ σοφίζου περισσά μήποτε ἐκπλαγῇς

Nova Vulgata
^Eccle^7,16Noli esse nimis iustus 
neque sapiens supra modum! 
Cur te perdere vis?

AT greco ^7,17μὴ ἀσεβήσῃς πολὺ καὶ μὴ γίνου σκληρός ἵνα μὴ ἀποθάνῃς ἐν οὐ καιρῷ σου

Nova Vulgata
^Eccle^7,17Ne agas nimis impie 
et noli esse stultus! 
Cur mori debeas in tempore non tuo?

AT greco ^7,18ἀγαθὸν τὸ ἀντέχεσθαί σε ἐν τούτῳ καί γε ἀπὸ τούτου μὴ ἀνῇς τὴν χεῖρά σου ὅτι φοβούμενος τὸν θεὸν ἐξελεύσεται τὰ πάντα

Nova Vulgata
^Eccle^7,18Bonum est ut, quod habes, teneas, sed et ab illo ne subtrahas manum tuam, quia qui timet Deum, utrumque devitat.

AT greco ^7,19ἡ σοφία βοηθήσει τῷ σοφῷ ὑπὲρ δέκα ἐξουσιάζοντας τοὺς ὄντας ἐν τῇ πόλει

Nova Vulgata ^Eccle^7,19Sapientia confortabit sapientem super decem principes civitatis.

AT greco ^7,20ὅτι ἄνθρωπος οὐκ ἔστιν δίκαιος ἐν τῇ γῇ ὃς ποιήσει ἀγαθὸν καὶ οὐχ ἁμαρτήσεται

Nova Vulgata ^Eccle^7,20Nullus enim homo iustus in terra, qui faciat bonum et non peccet.

AT greco ^7,21καί γε εἰς πάντας τοὺς λόγους οὓς λαλήσουσιν μὴ θῇς καρδίαν σου ὅπως μὴ ἀκούσῃς τοῦ δούλου σου καταρωμένου σε

Nova Vulgata ^Eccle^7,21Sed et cunctis sermonibus, qui dicuntur, ne accommodes cor tuum, ne forte audias servum tuum maledicentem tibi;

AT greco ^7,22ὅτι πλειστάκις πονηρεύσεταί σε καὶ καθόδους πολλὰς κακώσει καρδίαν σου ὅπως καί γε σὺ κατηράσω ἑτέρους

Nova Vulgata ^Eccle^7,22scit enim conscientia tua, quia et tu crebro maledixisti aliis.

AT greco ^7,23πάντα ταῦτα ἐπείρασα ἐν τῇ σοφίᾳ εἶπα σοφισθήσομαι

Nova Vulgata
^Eccle^7,23Cuncta tentavi in sapientia, dixi: «Sapiens efficiar».

AT greco ^7,24καὶ αὐτὴ ἐμακρύνθη ἀπ’ ἐμοῦ μακρὰν ὑπὲρ ὃ ἦν καὶ βαθὺ βάθος τίς εὑρήσει αὐτό

Nova Vulgata ^Eccle^7,24Et ipsa longius recessit a me. Longe est, quod fuit; et alta est profunditas. Quis inveniet eam?

AT greco ^7,25ἐκύκλωσα ἐγώ καὶ ἡ καρδία μου τοῦ γνῶναι καὶ τοῦ κατασκέψασθαι καὶ ζητῆσαι σοφίαν καὶ ψῆφον καὶ τοῦ γνῶναι ἀσεβοῦς ἀφροσύνην καὶ σκληρίαν καὶ περιφοράν

Nova Vulgata
^Eccle^7,25Lustravi universa animo meo, ut scirem et considerarem et quaererem sapientiam et rationem et ut cognoscerem impietatem esse stultitiam et errorem imprudentiam.

AT greco ^7,26καὶ εὑρίσκω ἐγὼ πικρότερον ὑπὲρ θάνατον σὺν τὴν γυναῖκα ἥτις ἐστὶν θηρεύματα καὶ σαγῆναι καρδία αὐτῆς δεσμοὶ χεῖρες αὐτῆς ἀγαθὸς πρὸ προσώπου τοῦ θεοῦ ἐξαιρεθήσεται ἀπ’ αὐτῆς καὶ ἁμαρτάνων συλλημφθήσεται ἐν αὐτῇ

Nova Vulgata ^Eccle^7,26Et invenio amariorem morte mulierem, quae laqueus venatorum est, et sagena cor eius, vincula sunt manus illius. Qui placet Deo, effugiet eam; qui autem peccator est, capietur ab illa.

AT greco ^7,27ἰδὲ τοῦτο εὗρον εἶπεν ὁ Ἐκκλησιαστής μία τῇ μιᾷ τοῦ εὑρεῖν λογισμόν

Nova Vulgata ^Eccle^7,27Ecce hoc inveni, dixit Ecclesiastes, unum et alterum, ut invenirem rationem,

AT greco ^7,28ὃν ἔτι ἐζήτησεν ἡ ψυχή μου καὶ οὐχ εὗρον ἄνθρωπον ἕνα ἀπὸ χιλίων εὗρον καὶ γυναῖκα ἐν πᾶσι τούτοις οὐχ εὗρον

Nova Vulgata ^Eccle^7,28quam adhuc quaerit anima mea, et non inveni: 
Hominem de mille unum repperi, mulierem ex omnibus non inveni.

AT greco ^7,29πλὴν ἰδὲ τοῦτο εὗρον ὃ ἐποίησεν ὁ θεὸς σὺν τὸν ἄνθρωπον εὐθῆ καὶ αὐτοὶ ἐζήτησαν λογισμοὺς πολλούς

Nova Vulgata
^Eccle^7,29Ecce solummodo hoc inveni: 
Quod fecerit Deus hominem rectum, 
et ipsi quaesierint infinitas quaestiones.

Capitolo 6

Capitolo 8