Capitoli

AT greco - Antico Testamento - Libri Sapienziali - Giobbe - 29

Giobbe

AT greco Torna al libro

Nova Vulgata

AT greco 29 ^29,1ἔτι δὲ προσθεὶς Ιωβ εἶπεν τῷ προοιμίῳ

Nova Vulgata ^Iob^29,1Addidit quoque Iob assumens parabolam suam et dixit:

AT greco ^29,2τίς ἄν με θείη κατὰ μῆνα ἔμπροσθεν ἡμερῶν ὧν με ὁ θεὸς ἐφύλαξεν

Nova Vulgata
^Iob^29,2«Quis mihi tribuat, ut sim iuxta menses pristinos, 
secundum dies, quibus Deus custodiebat me?

AT greco ^29,3ὡς ὅτε ηὔγει ὁ λύχνος αὐτοῦ ὑπὲρ κεφαλῆς μου ὅτε τῷ φωτὶ αὐτοῦ ἐπορευόμην ἐν σκότει

Nova Vulgata
^Iob^29,3Quando splendebat lucerna eius super caput meum, 
et ad lumen eius ambulabam in tenebris.

AT greco ^29,4ὅτε ἤμην ἐπιβρίθων ὁδοῖς ὅτε ὁ θεὸς ἐπισκοπὴν ἐποιεῖτο τοῦ οἴκου μου

Nova Vulgata
^Iob^29,4Sicut fui in diebus adulescentiae meae, 
quando familiaris Deus erat in tabernaculo meo,

AT greco ^29,5ὅτε ἤμην ὑλώδης λίαν κύκλῳ δέ μου οἱ παῖδες

Nova Vulgata
^Iob^29,5quando erat Omnipotens mecum,
et in circuitu meo pueri mei,

AT greco ^29,6ὅτε ἐχέοντό μου αἱ ὁδοὶ βουτύρῳ τὰ δὲ ὄρη μου ἐχέοντο γάλακτι

Nova Vulgata
^Iob^29,6quando lavabam pedes meos lacte, 
et petra fundebat mihi rivos olei.

AT greco ^29,7ὅτε ἐξεπορευόμην ὄρθριος ἐν πόλει ἐν δὲ πλατείαις ἐτίθετό μου ὁ δίφρος

Nova Vulgata
^Iob^29,7Quando procedebam ad portam civitatis 
et in platea parabam cathedram mihi,

AT greco ^29,8ἰδόντες με νεανίσκοι ἐκρύβησαν πρεσβῦται δὲ πάντες ἔστησαν

Nova Vulgata
^Iob^29,8videbant me iuvenes et abscondebantur, 
et senes assurgentes stabant.

AT greco ^29,9ἁδροὶ δὲ ἐπαύσαντο λαλοῦντες δάκτυλον ἐπιθέντες ἐπὶ στόματι

Nova Vulgata
^Iob^29,9Principes cessabant loqui 
et digitum superponebant ori suo.

AT greco ^29,10οἱ δὲ ἀκούσαντες ἐμακάρισάν με καὶ γλῶσσα αὐτῶν τῷ λάρυγγι αὐτῶν ἐκολλήθη

Nova Vulgata
^Iob^29,10Vocem suam cohibebant duces, 
et lingua eorum palato suo adhaerebat.

AT greco ^29,11ὅτι οὖς ἤκουσεν καὶ ἐμακάρισέν με ὀφθαλμὸς δὲ ἰδών με ἐξέκλινεν

Nova Vulgata
^Iob^29,11Auris audiens beatificabat me, 
et oculus videns testimonium reddebat mihi,

AT greco ^29,12διέσωσα γὰρ πτωχὸν ἐκ χειρὸς δυνάστου καὶ ὀρφανῷ ᾧ οὐκ ἦν βοηθός ἐβοήθησα

Nova Vulgata
^Iob^29,12eo quod liberassem pauperem vociferantem 
et pupillum, cui non esset adiutor.

AT greco ^29,13εὐλογία ἀπολλυμένου ἐπ’ ἐμὲ ἔλθοι στόμα δὲ χήρας με εὐλόγησεν

Nova Vulgata
^Iob^29,13Benedictio perituri super me veniebat, 
et cor viduae iubilare feci.

AT greco ^29,14δικαιοσύνην δὲ ἐνεδεδύκειν ἠμφιασάμην δὲ κρίμα ἴσα διπλοΐδι

Nova Vulgata
^Iob^29,14Iustitia indutus sum et vestivi me, 
sicut vestimento et diademate, iudicio meo.

AT greco ^29,15ὀφθαλμὸς ἤμην τυφλῶν ποὺς δὲ χωλῶν

Nova Vulgata
^Iob^29,15Oculus fui caeco 
et pes claudo;

AT greco ^29,16ἐγὼ ἤμην πατὴρ ἀδυνάτων δίκην δέ ἣν οὐκ ᾔδειν ἐξιχνίασα

Nova Vulgata
^Iob^29,16pater eram pauperum 
et causam viri ignoti diligentissime investigabam.

AT greco ^29,17συνέτριψα δὲ μύλας ἀδίκων ἐκ δὲ μέσου τῶν ὀδόντων αὐτῶν ἅρπαγμα ἐξέσπασα

Nova Vulgata
^Iob^29,17Conterebam molas iniqui 
et de dentibus illius auferebam praedam.

AT greco ^29,18εἶπα δέ ἡ ἡλικία μου γηράσει ὥσπερ στέλεχος φοίνικος πολὺν χρόνον βιώσω

Nova Vulgata
^Iob^29,18Dicebamque: In nidulo meo moriar 
et sicut palma multiplicabo dies.

AT greco ^29,19ἡ ῥίζα μου διήνοικται ἐπὶ ὕδατος καὶ δρόσος αὐλισθήσεται ἐν τῷ θερισμῷ μου

Nova Vulgata
^Iob^29,19Radix mea aperta est secus aquas, 
et ros morabitur in ramis meis.

AT greco ^29,20ἡ δόξα μου καινὴ μετ’ ἐμοῦ καὶ τὸ τόξον μου ἐν χειρὶ αὐτοῦ πορεύσεται

Nova Vulgata
^Iob^29,20Gloria mea semper innovabitur, 
et arcus meus in manu mea instaurabitur.

AT greco ^29,21ἐμοῦ ἀκούσαντες προσέσχον ἐσιώπησαν δὲ ἐπὶ τῇ ἐμῇ βουλῇ

Nova Vulgata
^Iob^29,21Qui me audiebant, blandiebantur e
t intenti tacebant ad consilium meum.

AT greco ^29,22ἐπὶ δὲ τῷ ἐμῷ ῥήματι οὐ προσέθεντο περιχαρεῖς δὲ ἐγίνοντο ὁπόταν αὐτοῖς ἐλάλουν

Nova Vulgata
^Iob^29,22Verbis meis addere nihil audebant, 
et super illos stillabat eloquium meum.

AT greco ^29,23ὥσπερ γῆ διψῶσα προσδεχομένη τὸν ὑετόν οὕτως οὗτοι τὴν ἐμὴν λαλιάν

Nova Vulgata
^Iob^29,23Exspectabant me sicut pluviam 
et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum.

AT greco ^29,24ἐὰν γελάσω πρὸς αὐτούς οὐ μὴ πιστεύσωσιν καὶ φῶς τοῦ προσώπου μου οὐκ ἀπέπιπτεν

Nova Vulgata
^Iob^29,24Si quando ridebam ad eos, non credebant, 
et lux vultus mei non cadebat in terram.

AT greco ^29,25ἐξελεξάμην ὁδὸν αὐτῶν καὶ ἐκάθισα ἄρχων καὶ κατεσκήνουν ὡσεὶ βασιλεὺς ἐν μονοζώνοις ὃν τρόπον παθεινοὺς παρακαλῶν

Nova Vulgata
^Iob^29,25Si voluissem ire ad eos, sedebam primus; 
cumque sederem quasi rex, circumstante exercitu, 
eram tamen maerentium consolator.

Capitolo 28

Capitolo 30